Als we vrijheid willen hebben, dan moeten we eerste de liefde voor onszelf ontmoeten en omarmen. Want, geloof het of niet, maar de enige manier om geen stress te hebben voor de beslissingen die je in je leven moet nemen, is ertoe komen jezelf graag te zien. Als ik van mezelf hou, weet ik wie ik ben. En wanneer ik weet wie ik ben, heb ik bijvoorbeeld geen spijt van het feit dat ik een beer ben die niet altijd actief bezig is om alles in groep te doen. Ik ben tevreden met mijn alleen-heid en mijn, zo nu en dan, zelfgekozen isolement. Maar hoe kom ik ertoe om te worden wie ‘ik’ ben?
Wel in de eerste plaats is het belangrijk dat mijn ouders van me houden.
Waarom? Omdat ze me moeten kunnen toelaten dat ik hun wetten overtreed. Men zegt wel eens dat de appel niet ver van de boom valt. Maar dat is lang niet altijd zo. Men heeft soms ouders die bijen zijn, terwijl jij, hun kind… een beer bent. Ze zeulen jou, bijen zijnde, overal mee naartoe, naar evenementen, naar betogingen, op camping, ze zijn zeer actief… en jij houdt meer van de beslotenheid van je kamertje, waar je kan wegdromen, zonder te worden gestoord… liefst alleen. Als je ouders erin slagen om jouw natuur te aanvaarden, dan gaat alles goed. Want beetje bij beetje zal je jouw voorkeuren en smaken verdiepen tot je weet waar je echt van houdt, wat echt bij jou hoort. Je denkt op dat moment niet aan ‘een keuze’, maar je voelt alsmaar beter aan in hoeverre je trouw bent en blijft aan jezelf.
Als je van jezelf houdt, is wat er gebeurt dat je, zonder al te veel problemen, in je eigen natuur terecht komt. Of je nu een bever bent en ze zeggen: ‘… Jamaar jij, jij ben altijd maar bezig met dingen te bouwen…’
Wel ja en dan? Het is, in dat geval, jouw natuur. Je hebt geen andere keuze. Neen, je viert wie je bent.
De moeilijkheid die je daarbij tegenkomt is dat die individualiteit van ieder van ons, niet compatibel is met de manier waarop wij onze wereld hebben neergezet. Wij hebben onze natie, onze 'samen-leving' opgebouwd in relatie tot een abstracte realiteit die vaak gestart is vanuit een religieuze realiteit. En daarin heeft men iedereen, bij wijze van spreken, ingedeeld in éénzelfde soort, aan de hand van een boek. Als ik -dat boek- ‘wordt’ en me voeg naar het (om maar eens een hip woord te gebruiken), narratief van dat boek… dan heb ik geen beslissingsstress meer, want alles wordt bepaald door het boek. Dan heb ik geen nood meer aan weten wie ‘ik ben’ en hoe ik mij moet gedragen, waar ik naartoe moet en weet ik hoe ik mij op verschillende plekken dien te gedragen aan de hand van ‘het boek’.
Maar op het moment dat men kennis maakt met ‘de vrijheid’, wordt men zich stilaan maar zeker, bewust van het verschil en van de uniciteit van eenieder van ons. En die weg die leidt naar zichzelf, is dezelfde weg die leidt naar de liefde voor jezelf. Maar… ook dààr heb je een probleem.
Want als je zegt dat je van jezelf houdt en tevreden bent met wie je bent, zal je al vrij snel horen dat je pretentieus bent, voor wie je jezelf eigenlijk wel neemt?… Zie je, als je mensen tegenkomt die blij zijn met zichzelf, zoals ze zijn, met hun sterke en zwakkere kanten, dan ontstaat er meteen weerstand en afkeuring, oordeel en veroordeling. Dan haalt men er ook meteen weer de woorden van ‘het boek’ bij om je duidelijk te maken HOE het moet. Want wij, om erbij te horen, in een collectieve wereld met een uniforme visie, zullen anderen die ‘durven’ anders zijn, taxeren en scheef bekijken. Bevestig het anders zijn van iemand en je zal kennis maken met ‘de liefde’ van een vrij mens.
‘Liefde en vrijheid’ leven héééél dicht bij elkaar en ze zijn onafscheidelijk verbonden. Geloof me, het is het allermooiste koppel dat je kan tegenkomen op deze aardbol. Want vergeet niet, het staat in het boek geschreven: ‘Houd van je naaste, zoals je van jezelf houdt’.
Maar hoe doe je dat als van jezelf houden pretentie, arrogantie en niet graag gezien worden, betekent? Hoe kan je dan van je naaste houden, als je niet eens van jezelf mag houden?
Dus, wat mij betreft is het duidelijk.
‘DURF EERST VAN JEZELF HOUDEN’, DAN ZAL HOUDEN VAN JE NAASTE,
ALS VAN-ZELF KOMEN.
Zaterdag 16 april 2022
Met dank aan mijn sjamaanse inspirators en aan zij die de durf hebben om zichzelf graag te zien.
Infospirator