Vannacht lag ik, zoals wel meer mensen in deze tijd, weer een poosje wakker.
Voor mij is dat meestal, zoals jullie al van mij weten, een tijd van inzichten en vragen.
De vraag waar ik vannacht op botste, was:
De politiek, de wetenschappen en de media, hebben NU stilaan allemaal ook wel de mond vol van: ’We moeten voor elkaar zorgen. We moeten allert zijn en aandacht hebben voor mensen die aan het vereenzamen zijn, we moeten de psychische schade voor de toekomst, beperken.’
Maar zijn het dan diezelfde politiekers, wetenschappers en dezelfde media, die NU druppelsgewijs laten doorsijpelen dat diegenen die straks, in eer en geweten, weigeren zich te laten vaccineren, om steeds meer helder wordende redenen, ZELF KIEZEN VOOR ‘AUTO-CONFINEMENT’?
Maw zeggen ze: ‘Als je niet dat doet, waar wij je toe uitnodigen, kies je er helemaal zelf voor om te vereenzamen. Wij verplichten je tot niets, jij kiest hier zelf voor. Je gedraagt je ‘onverantwoord’ tegenover de mensheid. Maar is dat zo?
En dan sijpelen de druppels langzaam door, opgesmukt door de alsmaar vergrotende trap van Indianenverhalen (hoewel deze stammen dat nooit zo deden). Je zal niet meer met je auto in het verkeer mogen, je zal niet meer op een vliegtuig mogen, je zal het openbaar vervoer niet langer kunnen gebruiken. Je kinderen zullen niet op de eerste rij staan voor crèches, je kan niet naar grote evenementen en bepaalde plaatsen van de samenleving zullen je worden ontzegd. Of je nog enige kans zal hebben om behandeld te worden door een arts, of kan opgenomen worden in een hospitaal, indien dat nodig is … is nog zeer de de vraag.
Valt de vrijheid van meningsuiting en het 'in vraag stellen van' dan niet langer meer onder het hoger doel van ‘zorgen’ voor mekaar? Zou het kunnen dat we precies wèl 'voor elkaar' zorgen door mekaar te beschermen tegen dit soort, veel te snel op de markt komende 'nieuwe-generatie-vaccins'?
Hoe kan je het mensen kwalijk nemen dat ze zich alsmaar grondiger beginnen te informeren? Of hoe kan je het hen kwalijk nemen dat ze niet begrijpen dat in 2019 al patenten zijn goedgekeurd voor vaccins die pas een maand later voor het eerst op de testbank liggen en meteen ook in productie gaan?
Op 01/12/2020 vroeg BioNTech/Pfizer en Moderna een ‘voorwaardelijke vergunning coronavaccins’ aan. Wat betekent in deze het woord ‘voorwaardelijk’?
Hoe grondig kan dit zijn voor ons allen?
Zijn het dan niet ook weer diezelfde politiekers, wetenschappers en media die ons, al jaar en dag, hebben proberen te overtuigen van de noodzaak voor degelijk wetenschappelijk onderzoek? die ons spraken over een strenge deontologie op dit vlak?
Zijn het niet zij, die ons, allicht ook ‘terecht’, overtuigden van het feit dat het gemiddeld tien jaar duurt voordat een medicijn de reis vanaf de eerste ontdekking kon voltooien … dat het ontwikkelen van een nieuw medicijn een lang, onzeker en kostbaar proces was?
Wat is er dan wat nog NIET is gezegd?
En zijn het tenslotte ook niet diezelfde politiekers, wetenschappers en media die ons NU zeggen: ‘Als je je niet laat vaccineren, -Eigen schuld, dikke bult-, je komt er niet meer in, je hoort er niet meer bij, het zal ons een zorg zijn hoe jij je voelt en wat jij denkt?
Wij leiders moeten sterke beslissingen nemen! Dat klopt ongetwijfeld, maar soms dan vraag ik me toch af waarom het woordje 'wijze' uit die uitdrukking is verdwenen?
Beste heren en dames politiekers,
Beste heren en dames wetenschappers,
Beste heren en dames van de media,
Als de geschiedenis van het leven ons één ding,
op een diepere laag, heeft geleerd, dan is dat misschien wel:
“It is impossible to think one thing and produce another”.
Emmet Fox.
Infospirator
תגובות