Dit jaar mag ik voor de eerste keer zelf een brief naar jou schrijven.
Ik vind dat niet zo fijn lieve Sint dat ik het nu alleen moet doen, want ik schrijf niet zo graag, maar ik ga het nu toch doen omdat ik jou toch wel van alles moet vertellen dat je niet bang zou worden als je met de stoomboot met de Pieten en de zakken speelgoed vanuit Spanje komt. Lieve Sint niet bang worden als je van je boot komt. Er zullen meneren staan die een revolver voor je hoofd houden en ze zullen een wit stokje in je neus duwen, ook in de neus van de Pieten. Niet bang zijn want die revolver schiet niet en het stokje trekken ze er ook snel terug uit.
Maar Sint, jij moet wel WITTE Pieten meebrengen, want de zwarte pieten mogen niet van de boot. Die meneren, zegt mijn mama, hebben onze grenzen gesloten. Daardoor kunnen alle andere kleuren van mensen niet meer naar ons komen, of zoiets. Toch goed dat jij dat weet, want wat ga jij zonder Pieten doen die de zakken met speelgoed dragen… Jij kan best ook héél véél speelgoed meebrengen vanuit de hemel, want sommige kindjes zullen niet bij de brievenbus geraakt zijn omdat hun papa’s en mama’s allemaal ‘in hun kot’ werken. Hééééééél de dag achter hun computer en op mij zijn ze boos als ik te lang op de computer speel.
Jij moet ook weten Sint dat je niet zo maar ’s nachts met je witte paard op stap mag gaan… want die meneren hebben niet graag dat er iemand ’s nachts op straat loopt en ze zullen je wit paard natuurlijk direct herkennen. Ze gooien je misschien wel met je paard in de gevangenis. Mijn oma Riet uit Frankrijk zegt dat je nooit kan weten met die meneren. Die doen raar zegt oma Riet omdat ze schrik hebben en niet luisteren naar de mensen die voelen, alléén maar naar de mensen die altijd denken en naar de mensen die heel veel geld hebben.
Geloof jij dat ook lieve Sint?
Ook NIET door de schouw komen Sint en ook de Pieten niet, want wij hebben boebels en als de boebel vol is, mag er niemand niet meer bij van de meneren. Maar hoe kunnen de Pieten dat weten Sint?!!!
Als die meneren denken dat de boebel méér dan vol is, dan sturen ze de politie en die valt dan met de deur in huis. Deur kapot en iedereen veel centen betalen, ja ja, zelf gezocht zeggen die meneren.Lieve Sint, ik zie mijn papa en mijn mama heel graag, maar ik wil u toch vragen om een paar andere papa’s en mama’s in uw zak te steken, of wat extra roe’s mee te brengen want de kinderen zijn tegenwoordig wel braaf, maar de papa’s en mama’s lieve Sint, dat wordt ECHT een probleem. Mijn mama en mijn papa maken veel te veel ruzie. Schrijf dat maar in uw dik boek. Mijn mama zegt dat mijn papa een compotdenker is. Hij ziet tegenwoordig overal spoken zegt mijn mama en hij denkt niet aan de andere mensen, alleen maar aan zijn eigen. Maar dat vind ik niet want mijn papa doet veel voor andere mensen in hun tuinen en zo. Maar mijn papa zegt dat mijn mama een schaap is dat haar ogen niet wil open doen en dat ze daarom dom is. Maar dat geloof ik ook niet, want het is altijd mijn mama die mij bij mijn taakjes helpt, die mijn juf op de computer zet. Die zit tegenwoordig OOK altijd achter haar computer en ze heeft ons geleerd hoe slecht dat is voor onze ogen.
En weet je lieve Sint, als het stokje dat uit jouw neus komt vierrussen heeft, dan moet jij ook in karantijn en ik wil jou vragen of jij dan alsjeblief bij ons in karrantijn wil komen. Dat zou ik superfijn vinden dan kan jij eens een flink woordje met mijn papa en mama spreken en dan kan ik je helpen met alle regeltjes die jij vanbuiten moet kennen omdat de meneren je gerust zullen laten. Ik kan ze jou allemaal leren. Is dat niet fijn. Ik heb ze allemaal van buiten geleerd want wij zijn in confiturement. Maar mijn papa zegt dan weer: lookdauwen.
Echt Sint, grote mensen gebruiken altijd zó een moeilijke woorden.
Zou dat zijn omdat ze denken dat wij kinderen hun dan niet verstaan?
Ik zal nog een paar van mijn vriendjes bellen met de Iphone van mama om te vragen of zij misschien nog bedjes in hun boebel over hebben voor jouw Pieten en de zakken.
Mijn oma Riet uit Frankrijk zegt altijd tegen mij:
‘Niet bang zijn lieve schat, ook dit gaat voorbij’.
Het is maar dat u dat ook weet.
Dikke kus, lieve Sint. Oei dat was ik nog vergeten te zeggen, dat mag ook niet meer. Wij dragen nu allemaal maskers, dus dat kan ook niet meer om een kus te geven. Maar als u bij ons komt karantijnen, zal ik u wel wat trucjes leren om toch nog ‘goeie dag’ te kunnen zeggen.
Uw dikke vriend die u graag ziet,
Charloo
Zaterdag 28 november
Met dank aan de lieve Sint voor zijn inspiratie.
Infospirator