Een tijdje geleden, las ik in een artikel dat Engeland en de geallieerden na de Eerste Wereldoorlog bijeen kwamen in Versaille om de oorlogsbuit te verdelen en Duitsland te straffen voor de verwoesting die het in heel Europa had aangericht. Het resultaat van deze wraakzuchtige poging om Duitsland te straffen was diepe wrok en Hitlers nationalistische aanloop tot de Tweede Wereldoorlog.
Franklin Roosevelt daarentegen, die de harde les geleerd had, steunde het idee van het Marshallplan en Harry Truman tekende het in wet, een bijna precies tegenovergestelde reactie op straf. In plaats van Duitsland opnieuw te straffen, stelde hij voor Duitsland en West-Europa weer op te bouwen, met inbegrip van de industriële basis. Dat was best riskant omdat Duitsland juist door deze industriële basis in staat was geweest Europa te verwoesten. Het resultaat van dit vooruitstrevende plan was een Duitsland met een krachtige economische motor, groot en sterk genoeg om Europa uit de aanhoudende depressie te trekken.
Door Duitsland en andere deelnemende landen te verplichten al hun grondstoffen van de Verenigde Staten te kopen, fungeerde het plan als een krachtige motor om de Amerikaanse economie en de VS naar de status van supermacht te katapulteren. Hoewel het niet geheel voortkwam uit pure vriendelijkheid, was het toch een veel succesvoller plan dan het ‘Verdrag van Versailles’.
Wat is de les die ik dus geleerd hebben? Straf werkt niet. Mededogen wel.
Uiteindelijk draait wreedheid en wraak om het beheersen van onze angsten.
Een aap probeert de banaan te pakken en krijgt een gemene beet als gevolg. "Achteruit! Doe dat niet meer of ik doe je pijn", snauwt de andere aap omdat ze bang is haar banaan kwijt te raken. Terwijl apen zo ongeveer vastzitten aan dat gedragsniveau, zijn wij mensen dat niet. Beetje bij beetje, gedurende vele, vele levens, leren we dat wreedheid geen kracht is maar een teken van zwakte. Je leert uiteindelijk dat vergeving meestal betere ‘resultaten’ oplevert. Als ik het idee van wraak of jouw straf opgeef, kan ik na verloop van tijd misschien enig voordeel behalen. In dit stadium wordt de vergeving misschien niet gemotiveerd door vriendelijkheid, maar gewoon door persoonlijk voordeel. Nogmaals, in dit stadium, als ik je schuld aan mij vergeef, voel ik psychologisch dat je mij iets schuldig bent en dat kan een voordeel zijn als ik later hulp nodig heb.
In de loop van mijn leven kan ik beetje bij beetje leren om vriendelijkheid te cultiveren en te ontwikkelen omdat ik lijden zie en weet hoe dat is en ik wil niet dat een ander in hetzelfde schuitje zit. ‘Wat gij niet wilt dat u gschiedt, doe dat ook een ander niet’. De meesten van ons zijn dit regeltje vast in onze opvoeding ergens tegengekomen. Dus kan ik leren te vergeven zonder een wederdienst te verwachten. In feite zou ik ook na verloop van tijd kunnen leren dat de betaling kan komen in de vorm van goed karma uit een heel andere bron die me meer in balans en dichter met mijn volledig potentieel brengt. Misschien zul je me nooit kunnen terugbetalen, maar het universum zal ervoor zorgen dat ik op een andere manier beloond word. Dan speel ik op een groter speelbord waarop ik niet verwacht dat alles logisch moet worden uitgespeeld op een ‘concreet’ niveau. De Universele Wet van ‘Geven en Ontvangen’ leert ons precies in staat te zijn om te ontvangen, wat verschillend is van ‘NEMEN’ maar ook om onszelf in dienstbaarheid aan te bieden.
Als ik eindelijk het punt heb bereikt waarop ik begrijp dat iedereen ‘ik’ is en ik ‘iedereen’ ben, kan ik alleen nog maar vergeven en alle sporen van wreedheid, gemeenheid en wraak achterlaten op de schroothoop van voorbije levens. Immers, hoe meer je begrijpt hoe de mens, dus ook -jij en ik-, in mekaar zit hoe minder boosheid en oordeel je kan voelen ten opzichte van jezelf, je medemens en… de wereld, want:
‘Zo binnen zo buiten, zo boven zo beneden.’
Zondag 16 mei 2021
In welke fase zit jij, beste lezer?
Je weet ondertussen natuurlijk al dat ik zeer geïnteresseerd ben in jullie reacties.
Je kan me altijd iets vertellen op rietlenaerts057@gmail.com, op riet@sjamaancoach.be
of op WhatsApp of Messenger, of… kortom, keuze zat als je iets met me wil delen.
Sjamaancoach-Infospirator