(vervolg zat 26 september … cit. Howard Vernon)
Spirit himself is je zo even ter hulp gekomen. Dit is authentiek religieus. De waarheid zegt: ‘Denk niet na over het lijden en zwem er niet in rond’. Leun achterover in je stoel en zeg:
‘Ik begrijp de angst, de pijn, die mijn systeem terroriseert niet.’
Als je het oprecht niet begrijpt en dat durft toe te geven aan jezelf, is er niets wat Jij NU nog kan doen, nietwaar? Dus doe niets, laat los en merk hoe op dat ogenblik ook de zwaarte in je lichaam en ZIJN vermindert.
Wanneer we ons beklagen en huilen en kreunen en steunen en denken: ‘Hoe ben ik in deze puinhoop verzeild geraakt?, zal er niets veranderen.Met deze oefening zet je jezelf in een heel andere afdeling en je zult de producten ontvangen die deze afdeling voor je klaar heeft liggen.
Wil je het product hebben, van het niet meer de hele dag bezorgde en bezwarende beslissingen hoeven te nemen? Zeg dan:
‘Ik begrijp deze crisis, deze spanning of dat hartzeer dat zonet opkwam, niet.’
EN STOP. BLIJF HET -DE HELE- DAG NIET BEGRIJPEN… want los van enkele uitzonderingen is dat ook haast altijd zo.
Ons pseudo-mentaal-inzicht is hetgeen dat ons in de ellendige innerlijke puinhoop brengt. Wees niet bang om af en toe geen eigen verstand te hebben. Spirit, God, het Universum, het AL, het Sturende Principe, of wat het voor jou ook is,… is bereid de geweldige schitterende plaatsvervanger voor je te zijn.
De meeste mannen en vrouwen, -jij en ik- dus, verkopen hun ziel de hele dag voor onechte, vluchtige gevoelens van zelfbeheersing. Wanneer je echte zelfbeheersing hebt, hoef je er nooit naar te zoeken of de afwezigheid ervan aan jezelf uit te leggen.
Als je bereid bent te zeggen: ‘Ik begrijp helemaal niets van mijn leven’, zal je
‘Onechte Zelf’, samen met zijn ‘onechte inzicht’ wegvallen;
in zijn plaats zal het inzicht dat komt vanuit een veel diepere of hogere plaats, alles zijn wat je nodig hebt in deze en in de volgende wereld.
Misschien, beste lezer ben je het niets eens met de woorden van
Vernon Howard en dat is dan uiteraard helemaal ok.
Ik kan alleen vanuit mezelf spreken en zeggen dat ze me op zijn minst
een wake-up-call hebben bezorgd.
In hoeverre wil ik niet persé vasthouden aan wat ik al weet of misschien denk te weten… omdat ik dan de illusie kan volhouden dat ik er controle kan over krijgen. Ik ben wel schepper en creator van mijn aardse leven, maar heb ik er ook ‘controle’ over?
Ik merk dat als een ‘waarheid’, of waarachtigheid mij bereikt, ze altijd anders is dan ik dacht.
Als we ons voorstellen dat we de waarheid al kennen, dan is die voorstelling gebaseerd op oude en gebruikelijke ideeën.
Maar ‘de waarheid’ is altijd iets heel nieuws voor de mind, dus kunnen
we ons haar onmogelijk voorstellen.
Net zoals we niet kunnen weten hoe een nieuwe dag eruit zal zien, voordat we die beleven, kunnen we niet nauwkeurig nadenken over een nieuwe waarheid totdat we die voor het eerst beleven.
Als ik mijn geconditioneerde meningen durf los te laten, maak ik misschien wel ruimte voor de simpele ‘waarheid’ die het leven me wil laten beleven?
Lieve lezer, hoe denk jij daarover?
Zondag 27 september 2020
Met dank aan inspirator Vernon Howard en jou lezer om open te staan voor dit gedachtengoed.
Infospirator
Ooooo wat is dit goéd !
Zo herkenbaar !
In de afgelopen periode thuis tgv de burn-out heb ik namelijk ook toegestaan voor mezelf om niets meer te willen begrijpen... althans geprobeerd.
En dat voelde bevrijdend en verlossend - zoveel makkelijker.
Wel was er soms een duiveltje dat kwam stoken; want hoe ‘dom’ word ik misschien wel als ik geen moeite meer doe om ‘het’ te begrijpen...
Ik kan de woorden van Vernon Howard en jij alleen maar beamen en toejuichen!
Dank dank dank 🙏