Dat onze huidige tijd eigenlijk best wel beangstigend kan zijn voor veel mensen, ondervind ik iedere dag in de ontmoetingen en gesprekken die ik hier in Frankrijk heb.
We worden vandaag, als het ware meegezogen in ‘een soep’ van angst.
‘Angstsoep’ maak je wanneer de hele wereld, iedere dag weer, over slechts één onderwerp, ‘onduidelijk’ praat.
Wanneer mensen mekaar niet meer kunnen ontmoeten, zonder dat die angstsoep, in deze het C-verhaal, het grootste gedeelte van de communicatie uitmaakt, onduidelijk is en alsmaar vaker symptomen van polarisatie vertoont, dan… sta je aan de wieg van ‘angstsoep.’
Zoals jij, lieve lezer van deze blogs al weet, ben ik een enorme voorstander van de ‘cirkel-visie’, in tegenstelling tot de lineaire visie.
Dat betekent dat ik altijd graag met het persoonlijk vlak begin om daarna te kijken naar, ‘Zo binnen, Zo buiten’, om tenslotte opnieuw terecht te komen bij het persoonlijke vlak, dat dan zijn bewustzijn, misschien, weer een klein beetje heeft vergroot, waardoor het zijn visie op de dingen kan verruimen en zijn acties kan aanpassen of bijsturen.
Stel even: Je gaat wandelen in het bos en je ontmoet een everzwijn. Misschien weet je wat je moet doen: je kruipt in een boom of je beweegt niet en als je het niet weet, zit de kans erin dat je hoedanook stokstijf blijft staan en dat is dan meteen ook een goede oplossing. Je komt er met de schrik vanaf. Je gaat er vanuit dat dit een éénmalige ontmoeting is geweest waarover je later, in geuren en kleuren, zal kunnen vertellen.
Het verhaal van oma en het everzwijn.
Maar het kan ook zijn dat je je verhaal al éérder vertelt aan anderen, die er je, de volgende keer dat jij gaat wandelen, aan herinneren dat er,
‘naar het schijnt, van horen zeggen…’, nog steeds everzwijnen in het bos zitten, waarin jij wil gaan wandelen. Misschien ben je dan nog wel dapper en ga je naar het bos, maar… om de twee minuten draai je je om, terwijl je denkt: ‘Hoor ik iets, wat hoor ik?! Misschien is het een evenzwijn, misschien zijn ze nu wel met meer…’, je stapt wat sneller door en je haalt opgelucht adem als je de rand van het bos hebt bereikt.
Maar… Het is gedaan!
Je hebt van de angstsoep geproefd en je gaat niet meer wandelen in je geliefde bos omdat het bos plots ‘vol’ kan zitten met ‘gevaarlijke’ everzwijnen die, op elk moment van je wandeling, achter een boom vandaan kunnen komen. Dat is ‘angst’. Duidelijk, toch?
Als kind kon ik ervan genieten om ’s avonds te gaan wandelen in het bos. Wanneer ik bij mijn grootmoeder was, die aan een bos woonde, mocht dat ook. Het gaf me een ongelofelijke rust en ik hield en hou nog steeds van de vele geluiden die het bos ’s avonds te bieden heeft en de eenheid met de natuur die je dan kan voelen. In die tijd kon ik in het bos aan de voet van mijn favoriete boom gaan zitten en luisteren naar wat hij die dag had meegemaakt. Toen ik mijn allereerste maatje, totaal onschuldig, op een avond vroeg of hij zin had om mee te gaan luisteren naar mijn favoriete boom, keek hij me niet al te begrijpend aan. We zijn ook niet lang in het bos gebleven, hij wilde er liefst zo snel mogelijk weg.
Een paar dagen later liet hij me met een briefje weten dat hij me liever niet meer wilde zien want dat ik wel ‘gek’ moest zijn om ’s avonds naar een bos te trekken, waar zoveel gevaren schuilden. Zijn ouders hadden hem gezegd dat mij grootmoeder zich moest schamen om me zoiets toe te laten, hoe onverantwoord was dat wel! Onzin natuurlijk, maar… het was te laat. De angst had zijn weg gevonden en was naarbinnen gedrongen. Tot op de dag van vandaag kan ik niet meer in diezelfde rust en dat genieten in een bos gaan wandelen als het donker wordt.
De rust, maakte plaats voor onbestemde angst en later voor argwaan?
Maar om nog eens op ons everzwijn terug te komen, het kan ook nog een stapje verder gaan, want woon jij nu niet toevallig in een huis dat in de buurt van het bos staat? En wat als die everzwijnen niet meer genoeg eten vinden in het bos en eten komen zoeken in jouw tuin, dan sta jij, voor je het weet, oog in oog met een everzwijn in je slaapkamer. Met andere woorden alles in jouw ZIJN wordt getiranniseerd en ingenomen door die ene gevaarlijke indringer: Het everzwijn.
Dan komen we dus op een andere laag terecht.
De laag van de paranoïde ‘angstsoep’.
‘Lichtelijk overdreven?’
Ik denk het niet. We komen, vaker dan we denken terecht in die ‘angstsoep.’ Wil je een herkenbaarder voorbeeld? OK, je hebt een gevoel dat er ontslagen gaan vallen in je bedrijf. Er zijn mogelijk bij aanvang wel een paar concrete dingen aan het gebeuren die je tot die conclusie zouden kunnen laten komen: Er wordt bijvoorbeeld een herstelplan aangekon-digd… of er wordt gefluisterd dat er een herstructurering op komst is.
Stilaan neemt de angst een nieuwe vorm aan: In de wandelgangen hoor je alsmaar meer ‘cowboy en indianen’-verhalen, maar niemand weet of ze waar zijn of niet, … het kan natuurlijk wel… maar ook niet.
Jij en je collega’s praten nog alleen over de veronderstelde
‘nakende ontslagen’, waarover nog niets duidelijk is gezegd.… Er ontstaat ‘bangigheid’. Je weet niet hoe het verder moet ALS je ontslagen wordt? Misschien zal je dan de huur van je huis niet langer kunnen betalen, misschien wordt je scheiding dan een vechtscheiding, en gaat men onderzoeken of je nog wel genoeg verdient om je kind bij je te houden… Hoe kan je nog een andere job vinden als je in een streek woont waar al zo weinig werk te vinden is, zal je trouwens op jouw leeftijd überhaupt nog ergens welkom zijn????...en plots voor je het goed beseft is het ‘everzwijn’ in je tuin en in je slaapkamer binnengedrongen en ben je aangekomen in fase 3, ‘de angstsoep’.
Wij worden vandaag de dag, bestookt met ware, maar ook met onjuiste, eenzijdige, leugenachtige, vervalste, fake informatie die slechts één taal spreekt. De taal van het everzwijn, die wordt uitgesmeerd over C19 en zijn ongezonde reisgezellen.
Kortom deze chaotische, haast niet meer te controleren informatie, is nog de enige taal die wordt gesproken tegen mensen, zowel oud als jong die vandaag, over de hele wereld, in mindere of meerdere mate, in een stress en angst-energie zijn terecht gekomen. Niet onbegrijpelijk dat men zo, beetje bij beetje, een algemene, globale argwaan begint te kweken en dat is bijzonder gevaarlijk.
Want als je uit de verstrekte informatie zou kunnen afleiden hoeveel mensen er bijvoorbeeld, in je eigen streek besmet zijn en hoeveel er gezond zijn, dan zou je zelf kunnen afleiden of je in je streek ja dan neen, mits toepassing van een aantal basisregels, inkopen kan gaan doen zonder angst te moeten hebben. Als je wist hoeveel mensen er ‘echt’ gestorven zijn aan C19 en hoeveel er genezen zijn en hoeveel er gezond zijn gebleven, dan kan je jezelf een beeld vormen, als je ook officiële wetenschappelijke informatie kreeg over hoe je op korte tijd je imuunsysteem zou kunnen verhogen, ja dan zou je zelf…
Maar de informatie die er al haast anderhalf jaar lang, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat wordt ingeramd, is van die aard dat we haast niet meer in staat zijn ons te bevrijden uit de toren van ‘argwaan en achterdocht’, uit de ‘bangigheid, de angstsoep, waarin we zijn terecht gekomen. En geloof me, eens je vast zit in die toren, is het nog moeilijk om je eruit te bevrijden. Maar als je het kan dromen, kan je het ook waar maken.
Lieve lezer, bekijk eens hoe jij vandaag doorheen deze soep zwemt?
Vrij van..., 'bang-ig', of verdrink je haast in de paranoïde angst-soep?
Vergeet dan vooral niet,‘Durven, is even je evenwicht verliezen.
Niet durven is jezelf verliezen.’
Zaterdag 29 mei 2021
Sjamaancoach-Infospirator