De gekende aanname van een sjamaan of een boeddhistische monnik is:
‘Attached to nothing–Connected to everything’
Maar vanmorgen werd ik wakker met het gevoel dat het tijd werd dat ik dat credo ‘omkeerde’, zodat we met het positieve kunnen beginnen. Datgene wat de dag van vandaag, meer dan nodig is. Eens we dat terug kunnen, wordt het ook makkelijker om het tweede deel van de aanname te realiseren… en zo ontstond de nieuwe titel voor deze blog:
‘Connected to everything - Attached to nothing’
Ik ben een fan van psychiater Dirk Dewachter en volg hem geheel en al in zijn pleidooi om opnieuw meer aandacht te besteden aan, wat hij noemt, ‘de gewonigheden’. De gewone dingen die misschien wel de meest Buiten-Gewone dingen zijn.
Sedert een week worden we ’s morgens terug wakker met het zalig, gedifferentieerde, aangename geluid van een schare vogels. De kikkers, die opnieuw de weg naar de vijver gevonden hebben, zijn sedert gisterenavond te horen en en in de loop van de week vlogen, hartverwarmend, de allereerste kraanvogels over.
‘Een nieuwe lente en een nieuw geluid’, zoals dichter Heman Gorter het ooit gebald-verruimend uitdrukte. Stuk voor stuk simpele dingen die het leven ‘buiten-gewoon’ kunnen maken.
Heb jij al gemerkt dat de lente in de ‘zichtbare wereld’ zijn intrede aan het doen is en heb je ook al gevoeld dat in de, ‘niet-zichtbare’ wereld, de ‘lente-energie’ in de lucht hangt? Dat de energie van de bomen en de natuur aan het veranderen is en dat de natuur zich weinig of niets ‘aan-trekt’ van Covid-19, of varianten in golf 2,3,4…?
Is dat niet BUITEN-GEWOON in zijn GEWONIGHEID?
Neen lieve lezer, ik hoor het tot hier. Het is niet nodig om nu binnensmonds te brommen dat jij WEL in DE STAD woont en dat je van ’s ochtendsvroeg tot ’s avonds laat in een moordende hectiek zit, terwijl je TO DO-lijstjes niet eens afgevinkt raken EN dat jij dus ABSOLUUT GEEN TIJD HEBT OM… !!!
Maar, ALS NIET NU, WANNEER DAN WEL?
In het weekend? In de vakantieperiode? Als je met pensioen gaat? Als de kinderen het nest verlaten hebben?
Ooit had ik een klant die me vertelde dat ze zowat stikte in alles wat er iedere dag op haar bord lag en absoluut geen tijd meer over had voor zichzelf of voor haar relatie. Iets later vertelde ze dat zij en haar man mekaar geen ochtend of avondzoen meer gaven, want er was altijd té weinig tijd of té veel vermoeidheid. Maar ze hadden beslist dat als de kinderen groot waren en op eigen poten stonden, ze dat opnieuw zouden doen.
Ondertussen gingen ze ‘in afgescheidenheid’, in overlevingsmodus, opgejaagd, doorheen hun werk, de opvoeding van hun kinderen, de bouw van hun huis … om jaren later te constateren dat ze hun ziel aan de verkeerde dingen hadden verkocht. Of beter, niet aan
‘de verkeerde dingen’… maar aan de wijze waarop ze met die dingen, die ‘ervaringen’, die toetsstenen van het leven, waren omgegaan.
Vaak hebben klanten het later dan over: ‘Ik heb alles wat ik wil. Ik zou dus gelukkig ‘moeten’ zijn, maar ik ben het niet. Ik heb nog altijd het gevoel dat ik iets mis.’
Als we, ‘ik zou…moeten...’, vervangen door: 'ik zou... kunnen...’, dan hebben we gelijk als we zeggen: ‘IK MIS IETS.’
Versta me niet verkeerd, ik ga hier niet zeggen dat het leven allemaal rozengeur en maneschijn is. ‘Shit will always happen’ en ik ga zeker niet zeggen dat jouw leven niet best zwaar kan zijn, wie ben ik trouwens om daarover iets te zeggen. Maar het raakt me natuurlijk wel als coach en nog meer als sjamaan-coach als ik merk dat je daar niet meer gelukkig mee bent of je het gevoel hebt dat het nog allemaal amper behapbaar is, dat je meer geleefd wordt, dan dat je leeft, dat je... zo voelt het vaak: je machteloos voelt meelopen in een ‘ratrace’ waar je eigenlijk niet meer in thuis hoort.
Voor de klant is dit, op het moment dat hij/zij dit uitdrukt… ‘lijden’.
Voor mij als sjamaan is dit een signaal, een teken dat erop wijst dat het verlangen en de nood naar ‘verandering’ broeit of net geboren is.
‘Ik wil weg uit de sleur van iedere dag’ zegt de klant… en ik voel, in de stilte die daarop volgt:
‘Je wil eigenlijk niet weg uit… je wil net de weg terugvinden naar… de droom waarmee je op deze wereld gekomen bent: ‘GELUKKIG ZIJN’.
En dat kan, want –jij en ik- en eenieder van ons heeft dat
‘Buiten-Gewone’-potentieel.
De belofte van een bloem leeft in elk zaadje, en in ieder van ons ligt de mogelijkheid om een buiten-gewoon leven te leiden. Maar net zoals een zaadje zon en water nodig heeft om tot een bloem te bloeien, hebben ook wij voeding en steun nodig om tot volle ontplooiing te komen. Eens je dit begrijp, is de opstap naar ‘verandering’ genomen.
Eens je terug in verbinding kan komen met ‘AL dat is’, ben je ook in staat om te zien dat alles waaraan je ‘gehecht’ bent geraakt, (en waar je longterm niet gelukkig van bent geworden), niet meer dan ‘ervaringen’ zijn. Zij zijn niet JOUW LEVEN.
De ervaringen zijn niet JIJ.
Het zijn slechts ‘de toets-stenen’ van het leven, waartegen jij jezelf verhoudt en die dienen om ertoe te komen dat je ‘verbonden-onthecht’ je pad leert gaan… Het GEWONE wordt dan terug gezien en geliefd, en het BUITEN-GEWONE is er het organische resultaat van.
Je bent dan terug aangeland bij ‘je geboorterecht’.
Heb je je ooit afgevraagd wat iemand tot een ‘buiten-gewoon’ persoon maakt?
Een buiten-gewoon persoon is een gewoon persoon, die liefde voelt en blij is met de gewone dingen en toch ook terzelfdertijd, buiten-gewone keuzes maakt. Misschien wel, omdat hij vertrekt van een ‘verbinding’ met de ‘zichtbare wereld’ en de keuze maakt om, in prioriteit, die zichtbare wereld te bekijken vanuit haar intrinsieke schoonheid.
Hij is zich ‘bewust’ van wat de buitenwereld wil dat hij ziet en hoort en voelt, maar hij kiest ervoor om daar niet aan ‘gehecht’ te raken.
Buiten-gewone mensen maken keuzes die niet alleen in overeenstemming zijn met de hoogste uitdrukking van zichzelf, maar ook met het grotere goed van de wereld. Als je de mensen die je als buitengewoon beschouwt, nauwkeurig onderzoekt, merk je dat zij zich inzetten voor passionele ‘uitmuntendheid’ in hun domein. Hoe groot of hoe klein dat domein ook is, dat doet er niet toe, het gaat om HOE ze omgaan met wat ze doen.
Zij willen een bijdrage leveren. Zij zijn meestal een voorbeeld voor anderen, in hun toewijding aan het volgen van hun pad.
Zal ik je eens wat vertellen?
24 jaar geleden, koos ik ervoor om een sjamaanse opleiding te gaan volgen bij een Mexicaanse nagual (leraar) in Teotihuacan. Ik ben terug gekomen van die opleiding met slechts één woord, dat ik heel die reis binnen kreeg, op echt alle mogelijke manieren:
‘RE-CONNECT’.
Eens terug, toen nog in België, was ik vast besloten om er werk van te maken... alleen wist ik niet HOE of WAT? Ik had heimwee naar Mexico. Ik had het gevoel dat ik daar wèl kon aanvoelen waarover het ging, ook al wist ik ook toen nog niet waarover het echt ging.
Maar eens terug in België, in de chaos van denken en handelen, in de snelheid en het voorbijlopen van mezelf, verloor ik al snel mijn pedalen. Het werden maanden van veel lezen, opzoeken, video’s verslinden, twijfelen, machteloosheid voelen, verloren lopen, boos zijn op mezelf en op de onrechtvaardige wereld …
Ik was ‘attached to everything and connected to nothing’.
zaterdag 6 februari 2021
Morgen, lieve lezer, als je er zin in hebt... het vervolg van mijn eigen verhaal...
Infospirator en sjamaan-coach