Heb je nog een herinnering aan onze vraag van vorig weekend:
’Hoe herken/weet je, of je een zelf-saboteur bent of niet?’
Mag ik dan allereerst vragen om die vraag even te mogen herformuleren, alvorens ik een antwoord probeer te geven:
‘Hoe weet je of je in een zelf-sabotage-cyclus zit?’
Zelfs als je zelf-saboterend gedrag cognitief kunt begrijpen, is het soms het moeilijkst om te herkennen dat we ermee bezig zijn. In feite zijn de tekenen soms zo subtiel, dat ze nauwelijks herkenbaar zijn en vaak pas onder onze aandacht komen als ze zeer problematisch worden of als iemand anders ons erop wijst. Enkele van de meest opvallende symptomen van zelf-sabotage zijn: JE BENT JE MEER BEWUST VAN WAT JE NIET WILT DAN VAN WAT JE WEL WILT. Je besteedt meer van je tijd aan piekeren, herkauwen en focussen op wat je hoopt dat er niet gebeurt dan aan fantaseren, koers uitzetten en plannen van wat je wel wilt. JE BESTEEDT MEER TIJD AAN HET PROBEREN INDRUK TE MAKEN OP MENSEN DIE JE NIET MOGEN DAN AAN MENSEN DIE VAN JE HOUDEN OM WIE JE BENT. Je bent meer gericht op het je richten tot het soort persoon dat de afgunst van je vermeende vijanden oproept dan het soort persoon dat geliefd is door zijn familie en vrienden en hen prioriteit geeft, wat er ook gebeurt. JE STEEKT JE HOOFD IN HET ZAND. Je weet geen basisfeiten over je leven, zoals hoeveel schuld je hebt of wat andere mensen in jouw vakgebied betaald krijgen voor vergelijkbaar werk. Als je ruzie krijgt, loop je weg tot je het vergeet in plaats van te praten over wat er mis is en met een oplossing te komen. Met andere woorden, je bent in ‘ontkenning’, en dus is elke hoop op genezing vergeefs. JE GEEFT ER MEER OM, OM ANDERE MENSEN TE OVERTUIGEN DAT JE IN ORDE BENT, DAN DAT JE ECHT IN ORDE BENT. Je post liever foto's waarop het lijkt alsof je een geweldige tijd hebt gehad dan dat je je zorgen maakt over of je het ook echt naar je zin hebt gehad. Je doet meer moeite om iedereen ervan te overtuigen dat het goed met je gaat dan om eerlijk te zijn en contact te leggen met mensen die je zouden kunnen helpen of steunen. JE BELANGRIJKSTE PRIORITEIT IN HET LEVEN IS AARDIG GEVONDEN TE WORDEN, ZELFS ALS DAT TEN KOSTE GAAT VAN GELUKKIG ZIJN. Je denkt meer na over de vraag of je acties je de goedkeuring van "mensen" zullen opleveren (wie zijn "mensen" trouwens?) dan over de vraag of ze je daadwerkelijk een voldaan en tevreden gevoel geven over wie je bent. JE BENT BANGER VOOR JE GEVOELENS DAN VOOR IETS ANDERS. Als je op het punt in het leven komt dat het engste, meest schadelijke ding dat je onder ogen ziet de angst is of je al dan niet in staat zult zijn je eigen emoties te hanteren, dan ben jij degene die in de weg staat - niets anders. JE JAAGT BLINDELINGS DOELEN NA ZONDER JE AF TE VRAGEN WAAROM JE DIE DINGEN WILT. Als je "alles doet wat je zou moeten doen" en je je toch leeg en depressief voelt aan het eind van de dag, is het probleem waarschijnlijk dat je niet echt doet wat je wilt doen; je hebt gewoon iemand anders zijn script voor geluk overgenomen. JE BEHANDELT JE COPINGMECHANISMEN ALS HET PROBLEEM. In plaats van te proberen een oorlog tegen jezelf te beginnen om je overeten, uitgeven, drinken, seks hebben - wat het ook is waarvan je weet dat je het moet verbeteren - vraag je jezelf af welke emotionele behoefte dat ding vervult. Totdat je dat doet, zul je er voor altijd tegen vechten. JE WAARDEERT JE TWIJFEL MEER DAN JE POTENTIEEL. Negativiteits-vooroordeel doet ons geloven dat "slechte" dingen reëler zijn dan goede, en tenzij we die neiging in toom houden, kan het ons laten geloven dat alles waarvan we vrezen dat het waar is, reëler is dan de goede dingen die werkelijk waar zijn. Je probeert overal om te geven. Je wilskracht is beperkt. Je hebt maar zoveel in een dag. In plaats van ze te gebruiken om te proberen overal goed in te worden, beslis je wat voor jou het belangrijkst is. Richt je aandacht daarop, en laat al het andere van je afglijden. JE WACHT TOT IEMAND ANDERS EEN DEUR OPENT, GOEDKEURING GEEFT, OF JE HET LEVEN GEEFT WAAR JE OP WACHT. We groeien op met de illusie dat succes wordt gegeven aan mensen die het het meest verdienen, getalenteerd of bevoorrecht zijn. Wanneer we echter aankomen, beseffen we dat het wordt opgebouwd door degenen die een kruising vinden tussen hun interesses, passies, vaardigheden en een gat in de markt. Strooi er een beetje doorzettingsvermogen op, en de enige manier om te falen is opgeven. JE BESEFT NIET HOE VER JE BENT GEKOMEN. Je bent niet de persoon die je vijf jaar geleden was. Je evolueert zoals je zelfbeeld, dus zorg ervoor dat het accuraat is. Geef jezelf krediet voor alles wat je hebt overwonnen en alles wat je hebt opgebouwd wat je nooit had gedacht. Je bent veel verder gekomen dan je denkt, en je bent veel dichterbij dan je denkt.
Kortom, Wat wijst erop dat je je in een zelf-sabotage-cyclus bevindt?
Alles wat je hierboven kan lezen en zelfs nog meer.
Op de vraag of JIJ of IK onszelf saboteren? Is het antwoord heel eenvoudig: IEDEREEN saboteert zichzelf in mindere of meerdere mate, afhankelijk van de kleinere of grotere trauma’s opgelopen in de jeugdjaren. Hoor ik je nu bedenken:
‘Pfff, werk aan de winkel dus?!’ Eigenlijk liefst wel.
Onze zelf-sabotage-mechanismen blijven ons er in feite op wijzen dat ons potentieel groter is dan we zelf durven toegeven, dat we hen mogen en kunnen tot onze bondgenoten maken, mits we onze oude contracten durven verbranden. Met hen aan de praat raken hierover, is geen geringe taak, maar toch is het het werk dat ieder van ons op een bepaald moment zal doen om te kunnen blijven groeien… gesteld natuurlijk dat dat het doel is.
Zaterdag 18 maart 2023
Met dank aan jou lezer, om met me te willen meegaan op deze zoektocht naar
Zelf-Sabotage bij ons-Zelf.
Infospirator, Practical Shaman
Heel leerrijk en mooi overzicht van redenen tot sabotage . Met ze te lezen besef ik dat het veel te maken heeft op de manier waarin je in het leven staat of de manier waarin je het leven omarmt . Ik besef vooral dat ik een gelukkig mens ben en voel mij zeker niet beter maar bevoorrecht wat het leven op zich gemakkelijker maakt .