Lieve lezer, ik wil vandaag je bijzondere aandacht vragen voor een pracht van een woord dat ondertussen, helaas in de zone ‘Red Alarm’ is beland.
We horen vandaag overal om ons heen, te pas en te onpas, dat we ‘bewust’ moeten leven. Als je die woorden hoort, wees dan meteen op je hoede, want al naargelang wie ze uitspreekt, worden ze maar al te graag aan een ander woord gekoppeld, dat als truc wordt gebruikt om verwarring te stichten.
Het is op zo’n moment belangrijk waakzaam te zijn, want dat misbruikte woord is NU, zeker hier in Frankrijk, héél erg in de mode: PROTEGER.
In het nederlands kent men ook ‘protegeren’, maar gebruikt men makkelijker: ‘beschermen’.
Ooit zei men: ‘We moeten de vrouwen ‘beschermen’, maar het resultaat was dat men ze, op sommige plaatsen tot op de dag van vandaag, heeft opgesloten, uitgesloten en gedomineerd. Natuurlijk, want ze zijn zo kwetsbaar of ze doen zo maar wat, ze praten onzin, ze zijn hysterisch… We moeten ze ‘beschermen’ tegen zichzelf. Ver van ons bed?
Nochtans op dezelfde manier denk je, als je kinderen hebt dat je ze moet ‘beschermen’ voor de buitenwereld, want die is immers vandaag héél gevaarlijk. Maar wat we eigenlijk doen, is ze ‘opsluiten’ en onaangepast maken aan de wereld waarin we leven en het leven zoals het is.
Maar het kan ook klinken als: Ik ‘’bescherm mijn familie, ik ‘bescherm’ mijn eigendom, ik ‘bescherm’ mijn waarden… en op dat moment trekt men muren op en dan moet men dat alles ook weer ‘beschermen’.
Men beschermt de grenzen die men zichzelf heeft toegekend, men beschermt zijn land en voor je het weet zit je midden in een oorlog, dat is toch te verstaan? Het hogere doel is ‘beschermen’ wat we ooit hebben veroverd. Met andere woorden: ‘beschermen of protegeren’ gaan vaak samen met ‘opsluiten’, uitsluiten, in afgescheidenheid gaan.
En dat sleutelwoord dat overal circuleert, vertrekt voor sommigen vanuit goede intenties, voor anderen is het louter een vermomming.
Dat woord dat in ieder van ons leeft, is een ‘rood alarm’-woord geworden. Waarom?
Omdat als je zegt: ‘Neen, ik zeg dit niet zomaar, ik neem deze maatregel niet zomaar, ik straf je niet zomaar, ik sluit je niet zomaar op, ik vervolg je niet zomaar, ik ontneem je niet zomaar je vrijheid en je middelen, ik verplicht je niet zomaar,… ik doe dit om je te ‘beschermen’. Kijk en luister dan of het echt gaat om ‘protegeren’ en niet om ‘bezitten’, of ‘domineren’, of het niet de eigen angst is die dit woord een masker opzet.
Als je tegen je tiener zegt: ‘Neen, je gaat niet uit, je bent er nog niet klaar voor, je kent nog te weinig van de wereld…’ Observeer dan of het niet je eigen angst is om je zorgen te moeten maken, die je parten speelt als je zoon of dochter, op eigen houtje, een klein stukje wereld wil gaan verkennen? Ben je dan niet eerder bezig met ze op te sluiten dan ze te ‘beschermen’?
Wat zich vandaag afspeelt op het niveau van landen, klinkt altijd als het ‘protegeren’, het ‘beschermen’ van de burger. Maar is dat zo?
Ik weet het niet. Door wie worden we dan beschermd? Door de regeringsleiders, door de farmaceutische wereld, door de economische of de financiële wereld? Premier Trudeau ‘beschermt’ het Canadese volk? President Putin ‘beschermt’ wie precies? Nochtans nemen ze beiden het nobele woord ‘protegeren’ in de mond. En het is allicht niet moeilijk, lieve lezer, om nog meer voorbeelden te vinden van dit soort
woord-verkrachters met een ‘hidden agenda’.
Maar iedereen verkoopt, met een uitgestreken masker of met een met zware dramatiek beladen stem dat het over ‘bescherming van de burger’gaat. Maar in finaliteit gaat het om beperking, opsluiting, uitsluiting, domineren, geweld.
Het is de manier van de andere ‘onder’ te houden vanuit verborgen agenda’s, vanuit angst voor ongehoorzaamheid, vanuit een verschillend wereldbeeld of vanuit machtswellust.
Waarom vraag ik dan vandaag jullie aandacht voor dit nobele woord ‘bescherming’?
Omdat je, als je dit woord spontaan uitspreekt, even de tijd zou willen nemen om te observeren vanuit welke dynamiek je dit woord gebruikt en wat de draagwijdte ervan is.
Wanneer je een steentje in het water gooit, vormen zich kringen in het water die steeds groter worden en steeds verder reiken tot ze op een bepaald moment niet eens meer zichtbaar zijn, maar hun invloed wel nog steeds uitoefenen. Ieder van ons is zo’n steentje en de mensen om ons heen zijn het water.
Zaterdag 26 februari 2022
Met dank aan jou lezer, die net als ik, op deze manier misschien een kleine en meteen ook grote, bijdrage kan leveren aan de heling van zieke ‘zuivere’ woorden. Het is een bijdrage aan een betere wereld.