top of page
Foto van schrijverRiet Lenaerts

Wij mensen functioneren niet als een optelsom van stukjes!



Je hebt penselen nodig als je wilt schilderen, je hebt gereedschap nodig als je wilt beeldhouwen en ik, ik heb ‘woorden’ nodig om ‘DAT WAT IS’, uit te drukken.

Maar om tegenwoordig in woorden uit te drukken hoe het met de mens als holistisch wezen gesteld is, is heel moeilijk geworden. Waarom?


Omdat we geen woorden meer hebben, die de ‘gehele’ mens willen omvatten.

Wij hebben alles opgedeeld in stukjes en ieder stukje krijgt zijn eigen onafhankelijke woordjes, losgekoppeld van de mens als geheel. Zelfs het lichaam, is niet langer het gehele lichaam, het is een verzameling geworden van, van elkaar losstaande delen: hersenen, borst, buik, rug, handen, armen, benen, voeten… Zie je, we snijden de mens constant in stukken en zorgen ervoor dat elk stukje een eiland op zich wordt. Kijken we even naar de klassieke geneeskunde, dan merken we dat wie maagpijn heeft, behandeld wordt voor maagpijn, wie last heeft van zijn hart, wordt behandeld voor het hart. De gedachte dat dit orgaan misschien lijdt onder het disfunctioneren van een ander deel van het grotere geheel, zowel fysiek als mentaal, is niet langer aan de orde. Daarvoor moet je op een ander eiland zijn.


En dat maakt dat de mens, dat unieke geheel van ‘levenskracht-hoofd-hart-lichaam’ niet langer een eenheid vormt. Net als onze maatschappij trouwens, die naar het voorbeeld van de opgesplitste mens, ook zo aan het worden is. Ze heeft haar hoofd en ze heeft haar armen en vandaag, omdat ‘de mens’ niet langer een eenheid vormt, heeft het hoofd van de maatschappij -de armen- van de mens vervangen door de technologie, waardoor stukje per stukje technologische tools het van de menselijke stukjes overnemen.


Het menselijk wezen, als een eenheid is volledig aan het verdwijnen, zowel in onze woordenschat als in onze wijze van deel uit te maken van de wereld.

Wij zijn uiteengetrokken en we kijken met die ogen naar een wereld die uiteengetrokken is.

Zo binnen, zo buiten en omgekeerd.


Ook in ons dagelijks leven is het interessant om te luisteren naar hoe we onszelf opsplitsen in verschillende delen. ‘Nu ben ik met mijn geliefde, dan laat ik mijn hart spreken. Dat is compleet anders dan wanneer ik op mijn werk ben natuurlijk, daar ben ik uiteraard mijn hersenen’. Zie je, we praten over verschillende dingen omdat we ons ZIJN opgesplitst hebben. Maar, het is precies die opsplitsing die ons belet bij de rijkdom en de sterkte van onze holistische eenheid te komen wanneer onze vier richtingen zich samen en terzelfdertijd uitdrukken. Dat wil zeggen: De levenskracht-het hoofd-het hart-het lichaam.


Als ik schrijf: ‘de levenskracht’, dan heb ik het over DAT in ons wat nooit sterft, de bron van het leven, onze ziel en bezieling, die uiterst unieke energie. Als ik het heb over ‘het hoofd’, dan gaat het voor mij over de capaciteit van onze hersenen om te begrijpen, te analyseren en vooral om ons herinneringsvermogen te kunnen behouden. Als ik ‘het hart’ zeg, dan bedoel ik de kracht van de gevoeligheid van onze intuïte, die speciale unieke vibratie.

Wanneer die vier vereningd zijn, zijn we ‘heel’ en zien we vanuit heelheid.


Steeds meer mensen vertellen me dat ze een persoonlijke website hebben, maar ook een zakelijke pagina, een pagina voor de privé-doelgroep en een pagina voor de bedrijven-doelgroep. Het hoort zo! De winstgerichte economie splitst op en verdeelt en verdeelt …

Ieder stukje van de taart moet appart getackeld worden, dat levert meer op.

Mij levert het alvast alleen maar meer werk op. Ik ben absoluut aan het terugkomen van dat soort van opsplitsingen en bovendien: Is iedere doelgroep, incluis het bedrijf, niet een verzameling van mensen?


“IK BEN MAAR ÉÉN.”Of ik nu werk of lief heb, ik ben altijd Riet. Mijn eenheid uit zich in verschillende domeinen op een andere manier, maar het is de eenheid die altijd daar is, ik kan mijn hart niet scheiden van mijn ziel en ik kan niet voorkomen dat mijn lichaam me informatie geeft en dat die energie die mij aanstuurt en drijft, er altijd is.

Ik ben een mens, geen robot.


Onze nieuwe wereld heeft nood aan woorden van verbinding, niet aan woorden van afgescheidenheid, aan woorden van heelheid, niet van versplintering.

Aan ons om ermee te starten. Hoe?

Door bijvoorbeeld te visualiseren dat je vijf stapen achteruit gaat en tien stappen naar boven om vandaar te kijken naar DAT WAT IS. Je zal steeds meer merken dat je dan meer zicht krijgt op 'de hele olifant' en niet alleen maar op een stukje.


 

Zaterdag 23 juli 2022

Met dank aan mijn krachtdieren wolf en raaf die steeds weer met me op reis willen naar de krochten van ons mens-zijn om wat NU gezien mag worden, in het Licht te brengen.

Fijn weekend nog aan eenieder van jullie,


Infospirator, Practical Shaman

59 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page