In een coaching met de paarden vraag ik me altijd af:
‘Wat zegt mij de interactie tussen het paard en de deelnemer over de innerlijke toestand van de deelnemer en wat betekent dat dan voor zijn of haar vraag?’
Wij werken met de paarden binnen een coaching zowel op het niveau van gedrag, intrapsychisch of systemisch. Soms werken we slechts op één van die domeinen, soms tegelijkertijd op meerdere van deze domeinen. Alles hangt af van de vraag die de klant
ten berde brengt.
Beter dan de drie coaching-termen uit te leggen, kan ik misschien in drie blogs deze verschillende domeinen van aanpak wat meer toelichten, aan de hand van voorbeelden uit de praktijk, in de eerste plaats vanuit de observatie van de paarden. En zoals jij lezer, al wel hebt gevoeld is het werk met de paardjes, als onze ‘coachen op vier benen’, telkens weer een opportuniteit voor de mens of hij nu een rechtstreekse of indirecte leidinggevende is, om inzichten te verwerven op een speelse wijze, maar vooral op een heel directe en ervaringsgerichte manier.
Het voorbeeld van een opstelling die ik vandaag met jullie wil delen ligt op het niveau van GEDRAG. Meestal is er in dit soort coaching, sprake van een taakgerichte context. We vragen de klant om een opdracht uit te voeren met het paard. Deze eenvoudige oefening ontlenen we aan de lineage van het Natural Horsmanship.
Een manager drukt zijn ontevredenheid uit over de prestaties van zijn medewerkers. Hij zou willen dat ze zich meer verbinden met zijn visie en zijn doelen, maar hij heeft het gevoel dat hij niets anders doet dan trekken, voorop lopen en te veel energie erin insteken om hen te overtuigen, zonder dat het resultaat bereikt wordt dat hij voor ogen heeft.
Na deze informatie die hij met me deelt in het intakegesprek, zitten we een tijdje stil naast mekaar en dan vraag ik hem:
‘Ga de piste in, maak contact met het paard en laat het paard jou volgen.’
De manager staat op, loopt de piste in en loopt op het paard af. Hij aait het paard vluchtig over de hals en reikt met zijn hand naar de neus van het paard als uitnodigings-signaal om te volgen. Hij loopt langzaam van het paard weg met uitgestoken hand. Het paard blijft twijfelend staan en volgt niet.
‘Herken je dit? vraag ik hem. 'Is dit ongeveer wat je ervaart met je medewerkers?’
‘Het komt in ieder geval behoorlijk in de buurt’ is het antwoord.
‘Ik nodig je uit om opnieuw naar het paard te gaan en ‘ECHT’ de tijd te nemen om contact te maken, zodat het paard de tijd, zijn tijd, heeft om zich ook met jou te verbinden.’
De manager gaat terug naar het paard en neemt nu ECHT de tijd om contact te maken met het paard. Er ontstaat haast zichtbaar een 'verbinding' tussen beiden. Het lijkt erop dat ze mekaar her-ontmoeten op een andere laag. Dat is zowel aan de manager als aan het paard merkbaar. Na een tijdje zeg ik: ‘Draai je nu om, blijf intentioneel verbonden met je paard EN je doel en loop bewust, zonder omkijken de weg die jij wil lopen.
De manager loopt weg… en het paard volgt.
Hier en daar heeft hij toch nog de neiging om zich om te draaien om te controleren of het paard hem wel volgt. Dat is dan een klein moment van bijsturing omdat een leider
'gaat en niet omkijkt'. Doet hij dat wel dan is dat een bewijs van zijn eigen onzekerheid en nood aan controle, al van bij de start. Een signaal dat hij zijn mensen eigenlijk moet bedelen om hem te volgen. Vandaar aan de basis al, de ergernis en het te grote energieverlies. Je gaat me hier natuurlijk niet horen zeggen dat het niet ok zou zijn om onderweg de nodige checkpoints in te bouwen om te zien of degene aan wie je een vraag stelde nog steeds mee is met je vraag.
De leider kan de weg lopen die hij heeft uitgestippeld, zonder om te kijken en de medewerker wil en zal hem volgen, op voorwaarde dat hij/zij zich niet ‘ge-bonden’,
maar ‘ver-bonden’ voelt. Een leidinggevende kan een prachtig en krachtig plan bedenken, maar als zijn achterban, de uitvoerders die dit plan dienen in de realtiteit neer te zetten, zich niet (h)erkend en dus niet verbonden voelen, wordt de succesfactor van het plan van de leidinggevende behoorlijk gehypothekeerd.
Onze ‘coachen op vier benen’ geven je altijd een actie-reactie feedback op de gevolgde aanpak en bieden terzelfdertijd de mogelijkheid aan om alternatieven te proberen. Verandert het gedrag van de persoon in de piste, dan verandert het gedrag van het paard ook. Via het gedrag en het handelen van de klant proberen we, als we coachen op gedrag, iets helder te maken via het paard, om op die manier de deelnemer, ervaringsgericht, bewust te maken van zijn gedrag en de effecten daarvan.
In de nabespreking vertelt de manager dat zijn vroegere baas, ex-manager, hem geleerd heeft dat de regel is dat je als leidinggevende altijd voldoende afstand moet houden tussen jezelf en je medewerkers. Je moet niet te veel in je kaarten laten kijken, daar komt niets dan herrie van. Als hij verdere uitleg wil geven, vraag ik hem om dat niet te doen. Het is duidelijk dat hij ervaren en begrepen heeft wat het belangrijke verschil is tussen het effect van wel of niet contact maken met je medewerker, alvorens je hem of haar vraagt om te volgen.
Interessant wordt het natuurlijk ook als we in ons dagelijks leven even gaan kijken naar hoe wij omgaan met contact maken als basis voor ‘verbinding’. Laten we even denken aan een volle lift met werknemers… de deur gaat open en jij komt erbij, Wat doe jij?
Je komt met je volgeladen karretje aan de kassa van het warenhuis en de bediende zegt: ‘Goeie middag’ op een contactmakende manier of als obligaat aangeleerd zinnetje. Wat doe jij? Je komt ’s morgens op kantoor en moet meteen van start gaan met een vergadering? Wat doe jij? Je wil iets van je kinderen gedaan krijgen, maar je geeft ze
‘out of the blue’ een bevel, zonder behoorlijk contact te maken? Of je eist iets van je hond, je kat, je paard, je… , zonder eerst contact te maken, welke weerstand valt je te beurt?…
Ik ben ervan overtuigd beste lezer, dat dit rijtje rijkelijk kan worden aangevuld.
‘Contact leggen is goud. Zo simpel, zo belangrijk en zo vaak onderschat.’
Zaterdag, 19 november 2022
Met dank aan mijn vrienden, de ‘coachen op vier benen’ en aan jou lezer, met wie ik dit mag delen.
Infospirator, practical shaman