Ontmasker je innerlijke criticus deel 2.2 zondag 14 juni 2020
De meesten van ons hebben wel zo’n stemmetje in ons hoofd dat permanent klaar is om onze competenties in twijfel te trekken en om te knauwen aan ons gevoel van eigenwaarde.
Dit zelfbewustzijn is volkomen normaal. Het wordt pas een probleem wanneer dat IKJE, die criticus, het overneemt en ons leven begint te besturen. Soms gebeurt dat zo subtiel dat we het ons niet eens realiseren. Ontwikkel daarom de gewoonte van ‘zelfreflectie’ om je innerlijke criticus te overtuigen. Durf te luisteren naar je gedachten. Erken dat je innerlijke criticus bestaat en luister naar wat hij te zeggen heeft. Dan krijg je de kans om hem herop te voeden. Probeer hem vooral niet weg te duwen.
De negatieve stem in je hoofd wil gehoord worden. Zij heeft ook iets nodig: een beetje mededogen en zekerheid. Als je dit met het nodige inlevingsvermogen benadert, zal je zelfvertrouwen groeien en kan je in je Personal Power stappen en daardoor ook de Personal Power van de wereld vergroten.
Er is een tijd geweest dat mijn innerlijke criticus een echte tafelspringer was en zich zelfs kon presenteren als deel van een tweeling, zodat alle kritiek in stereo binnenkwam. Het duo was er dol op om alles te counteren wat nog maar net was opgestart.
Toen ik naar Mexico vloog, voor mijn eerste sjamanenopleiding was ik nog vrij onzeker en mijn ‘critic-duo’, trok dan ook alle registers open. Gaande van: ‘Is het DAT nu wat je wil? Twaalf uur vliegen … en waarvoor! Je reisgids heb je natuurlijk nog niet doorgenomen… Je weet het weer beter… Hoe zal je het onderscheid maken tussen een illegale taxi en een officiële … je bent, zoals ALTIJD veel te onvoorbereid begonnen aan je reis. Je wil zo nodig pas geld wisselen als je aankomt … maar je komt MIDDEN IN DE NACHT aan!’
Ik begon me koortsig te voelen van al dat stereo-gedoe en ik besefte dat als dit critic-bombardement nog tien uur lang zou doorgaan, ik totaal dolgedraaid zou aankomen in Mexico. Bovendien merkte ik dat de twijfel zich van me meester begon te maken en ik niet helder meer kon denken.
Ik trok de handrem van mijn mindsysteem aan en maakte prompt een contract met mezelf: ‘Als er een twijfel of angst is, waaraan ik meteen iets kan doen, zal ik het niet uitstellen (wat ik wel eens durf), maar … als er een angst of twijfel opduikt waaraan ik, op dit moment, niks kan doen, zal ik het radicaal loslaten, stijl: ‘Two words: ‘STOP IT, DROP IT!’
Een kort gesprek met de steward, die me vriendelijk voorzag van antwoorden op ongeveer alle gestelde vragen, samen met de
‘stop it, drop it !’, voor een drietal vragen, waarop ik alsnog geen antwoord kon geven, maakten mij rustiger en ‘magic oh magic’… ook het gechatter van mijn ‘grumpi old men’ die ik sedertdien benoem als:
‘Statler en Waldorf’, stopte.
Ligt het nu aan mijn evolutie, of aan een verzwakking van mijn luistervermogen, geen idee … maar ondertussen is er nog alleen Waldorf, ook al een dagje ouder nu … en die ‘fluistert’ zo nu en dan, meestal stilletjes, als hij ongerust wordt over mijn veiligheid. Hij weet dat ik naar hem luister, maar hij is ook op de hoogte van mijn contract met mezelf … dat tot vandaag nog steeds in functie is.
Hoe ga jij om met je eigen criticus en de vele critici in de wereld?
Sjamaancoach-InfoSpirator
Comments