Red de wereld, begin met jezelf

Cultiveer positieve gedachten deel 2.1 Zaterdag 13 juni 2020

Vandaag wil ik graag met je van gedachten wisselen over: 'Positieve gedachten cultiveren', morgen over: 'Het temmen van je innerlijke criticus.'

De wijze waarop je het leven ervaart, is het product van je opvoeding, je cultuur, je gewoontes, je overtuigingen, je verwachtingen of met andere woorden, net hetzelfde als bij je voeding … dat wat je graag eet.

Wat je eet, waar je op let of net niet op let, wordt wat je ervaart als ‘jezelf’, als ‘jouw wereld’, jouw waarheid… en vaak zelfs als ‘de waarheid’.

Ben je tevreden met je huidige situatie, zo veel te beter.

Als je dat niet bent, dan is het een ongelofelijke hulp om je aandacht bewust te richten op gedachten, opinies en attitudes die positief of positiever zijn.

Jij maakt de keuze … jij kiest DE KLEUR van je gedachten, van je opinies en van je gewoontes. Als je je aandacht ‘verlegt’ naar een nieuw patroon zal je merken dat je je leven een grondige ‘revitaliseringskuur’ geeft waardoor je bloed opnieuw gaat borrelen en je open komt te staan voor nieuwe ervaringen.

Een van mijn klanten kloeg over het aanhoudend gevoel dat er niets fijns meer gebeurde in haar leven, dat het leven één grote sleur en saaiheid was geworden. Wat ze niet zag was, dat ze op een diepere laag, zoveel deuren had dichtgedaan door oude ingesleten patronen die iedere dag met haar meeliepen, telkens weer te herhalen. Ze was ervan overtuigd dat haar grijze-muis-gevoelens niks te maken hadden met haar overtuigingen. Met stellige zekerheid promootte ze hen tot haar beschermers die ze nodig had om zichzelf niet te verliezen in de chaos van een zot-draaiende wereld.

‘Pas op voor dit, gaat het een beetje?, not-done, gedraag je, doe gewoon, steek je hoofd nooit boven het maaiveld uit of het gaat eraf, op jouw leeftijd doe je zo’n dingen niet meer, hoe kleed jij je nu! …’

Ooit waren dat uitspraken geweest van haar ouders, leraren, relaties, vrienden… maar ondanks dat, noch haar ouders, haar leraren of dezelfde relaties er nog waren, had zij hun imprints niet alleen ingeslikt … maar ook ‘doorgeslikt’. Ze waren een nefast deel van haarzelf geworden.

Onbewust gebruikte ze al haar mooie, krachtige energie om het oude, wat ze niet wilde, in stand te houden.

Out of the blue, stelde ik haar voor om een experiment aan te gaan. Tewijl ze volledig trouw mocht blijven aan haar beschermers, gingen we een experiment aan dat we 21 dagen zouden laten duren en ze zou een,

‘nauwgezet’ logboek, (versta grondig zoals het in haar systeem pastte), bijhouden van haar ervaringen.

---

Het experiment was eenvoudig: Telkens als je het woordje ‘NEEN’, wil uitspreken, zeg je meteen ‘JA’, sneller dan ‘neen’ in je opkomt. Ga je mee iets drinken? ‘JA’. Ik heb een boek dat je zou moeten lezen… ‘JA’. Wat dacht je van een nieuw tapijtje in je kamer ‘JA’. Zullen we eens een feestje … ‘JA’. Een nieuw project aanvangen, de hobby die je al zolang wil leren: ‘JA’. Eindelijk aan je baas vertellen dat je vindt dat … ‘JA’.

Het hele experiment, want ‘spel’ was in deze al een te beladen term, draaide om de snelheid van het ‘JA’ zeggen.

De eerste blik die ik toen van haar kreeg, was op zich al totaal nieuw:

De guitige blik van een jong meisje, (ook al was ze halverwege de veertig), dat weet dat ze iets ondeugend gaat doen, bang is maar toch ‘goesting’ heeft om …

De resultaten van haar experiment waren schitterend.

Niet dat het ALTIJD leuk was geweest en uiteraard had ze soms wel ‘neen’ moeten zeggen, maar ze had verhalen zat, toen ze terugkwam en ze had haar ‘Joi de vivre’ terug gevonden. Bovendien was ze fier dat ze haar ‘NEEN’, op snelheid had overwonnen met een ‘Ja’. De nieuwsgierigheid in het ‘experiment’-gehalte had de imprints doen shiften en de ruimte die daardoor was ontstaan, samen met de benefiet die ze er meteen van kon voelen, bleek sterker dan de vroegere imprints. Ze begreep dat zij de KLEUR van haar leven, op zijn minst, ‘mee’ kon bepalen.

Het is vandaag meer dan ooit belangrijk om extra aandacht te geven aan de informatie, ideeën en beelden die we toelaten, onze geest te KLEUREN. Wees je ervan bewust dat schijnbaar ongevaarlijke gedachtevormen je ervaringen sterker beïnvloeden dan je denkt.

In hoeverre zijn de media niet de makers geworden van de kleur van jouw leven en jouw wereld? En nochtans zijn jouw diepere verlangens en belangen niet altijd compatiebel met die van de economie en de marketingwereld, toch? Het is natuurlijk prima om je te informeren, maar welke informatie laat je toe? Ik nodig je uit om even te reflecteren over de slogan van een zender die zegt: ‘ X KLEURT je dag’, of ‘X, altijd het recentste nieuws’, of de Amerikaanse media met: ‘Each Day Breaking News’. Aan de oppervlaktelaag lijken deze slogans ongevaarlijke gedachtevormen, maar welke deur zet je open als je naar de diepere laag van die ‘woorden’ luistert? Is het jouw keuze om die deur open te zetten? Hoe lieflijk en aantrekkelijk kunnen sommige reclames in beeld gebracht worden? Ze zijn een ‘must’ om jezelf, je kinderen en je partner ‘gelukkig’ te maken… maar wat weten we echt van de merkproducten die ons worden aangeprezen? Wie of wat KLEURT jouw dag?

Sjamaancoach-InfoSpirator