‘Mmm, Interessant’

Als ik de laatste tijd let op hoe ik reageer op het trieste en negatieve nieuws dat me bereikt via alle technologie die ter beschikking staat, dan valt het me op hoe vaak ik reageer met een diepe, bezwaarde zucht die een gevoel van onmacht en hopeloosheid vertaalt, een gevoel van vrees, van ontgoocheling op verschillende lagen.

En net als in het artikel van Deva Premal dat ik onlangs las, herinnerde ik me dat de Mexicaanse Nagual, Don Louis Molinar, één van mijn inspirerende leraren, op verbazende berichten, zowel positief als negatief, steevast reageerde met:

‘Mmmm, Interesting’ en vaak zelfs nog met een intrigerende glimlach erachter aan.

Destijds ging ik hierover in de clinch met hem. Ik ervoer het als ‘grof, ongevoelig

macho-gedrag’ … er was, in mijn perceptie, niks, maar dan ook niks interessants aan dat soort berichten. En eigenlijk klopte dat ook wat ik toen zei … tenminste, vanuit de laag waar ik daar toen naar keek. Nu begrijp ik dat hij een keuze maakte, die ik toen nog niet kon vatten.

Ik experimenteer nu zelf al een tijd lang met … het eerst toch nog even een beetje koud krijgen en dan, zo oprecht als het moment het toelaat, zeggen: ‘Mmm, ‘interessant!’

En ik moet toegeven dat dat heel wat beter aanvoelt dan mijn normale reactie.

Ik merk dat ik daardoor niet meteen in een emotie, slachtofferschap en/of oordeel duikel, maar eerder in een state van bewust aanwezig zijn in het ervaren hoe de dingen waarover ik geen controle heb, zich soms ‘eigenaardig’ kunnen ontvouwen.

Eigenlijk geef ik me meer en meer over aan de kunst van

‘Het NIET-Weten’, want hoe vaak blijken schijnbaar negatieve dingen, in het grotere plaatje, niet uit te draaien op een zegening op een ander terrein en hoe vaak draaien goede dingen toch heel anders uit dan dat ik, of wij dat voorzien hadden.

‘Mmm, interessant!’, duwt m’n keel en m’n hart niet dicht, geeft me meer ruimte en tijd om een breder perspectief te ontdekken, waardoor ik op zulk, ogenschijnlijk, onheilspellend of euforisch nieuws kan ‘re-ageren’ eerder dan ‘ageren’.

En het leukst is het nog als ik er in slaag die intrigerende glimlach tegen te komen. Dat brengt mijn hartslag automatisch terug op ‘normaal’.

Helemaal mooi vind ik het, nu ik "Mmm, interessant!" een paar dagen geleden kan koppelen aan de diepere laag die deze tijd omschrijft:

"We zullen samenkomen

in HET HUIS VAN ONZEKERHEID,

in HET HUIS VAN ONWETENDHEID,

maar ook...

in HET HUIS VAN ONBEGRENSDE MOGELIJKHEID."