
Wist je dat anorexia bijvoorbeeld, letterlijk betekent: het ‘tekort’ aan eetlust. An=geen en Orexis betekent eetlust. Er is daarentegen bij anorexia een ‘altijd-durend’ obsessief denken aan eten. Er wordt honger GELEDEN vaak omdat alles draait om de gedachte ooit dun genoeg te zijn, perfect genoeg te zijn, passend genoeg te zijn, waarbij de grens steeds weer wordt verlegd.
Het type jonge vrouw dat be-heer-st wordt door een niet te beteugelen innerlijke dwang tot hongeren valt onder, wat men noemt: het ‘restrictieve type’. Soms is de honger in een moment van ‘zwakte’ niet te harden en vreet de jonge vrouw zich met dezelfde obsessieve drive overvol, gaande van een paar minuten tot een paar uur =vreetbui.
Op dat ogenblik komt ze terecht in het: ‘purgerende type’. Bol van schuldgevoel en schaamte probeert ze dan via een zichzelf ‘opgelegd overgeven’ purgeren, laxerende middelen, water afdrijvende middelen, drugs of extreem veel en zwaar sporten, het lichaam weer te legen.
Daarbij steekt, zoals gezegd, het schuldgevoel van een tekort aan wilskracht (mannelijk principe) en behoefte zichzelf te straffen (soms ook automutilatie) meteen de kop op. Gebrek aan wilskracht betekent zwakte, betekent irrationeel vrouwelijk en overgevoelig zijn.
En laat dat nu het laatste zijn wat deze eet-gestoorde gedifferentieerde persoonlijkheden met vaak bovenmatige talenten op velerlei gebieden, willen toestaan. Controle en perfectionisme zijn het schild naar de buitenwereld en het, compleet met een ongelofelijke expertise verstoppen van overgeven en purgeren, het nemen van laxerende middelen, water-afdrijvende middelen of zó vaak en extreem sporten dat het grenst aan het gevaarlijke, is wat niet naar buiten komt. Als geen ander heeft deze persoonlijkheid geleerd de taal van haar emoties te veronachtzamen.
In bovenstaand ‘’taboe-stadium ontstaat na verloop van tijd een vicieuze cirkel tussen anorexia, Binge Eating Disorder en Boulimia. En geloof me, los van deze drie beschrijvingen heb je er nog minstens een viertal andere vormen. Het is een complex gegeven.
Wist je trouwens dat eetstoornissen overwegend in de Westerse wereld voorkomen. Dat zou onder meer ook nog kunnen wijzen op het feit dat de geestelijke wortels van onze christelijke patriarchale cultuur medebepalend zijn geweest. Maar ook Griekse Antieken hebben hier een deuntje meegespeeld. Hun dualisme tussen ziel en lichaam, predikt de gevangenschap van de ziel in het lichaam en Socrates noemt het lichaam zelfs ‘het graf van de ziel’. Met andere woorden, de ziel wordt dus als rein gezien en het lichaam als onberekenbaar en daarvoor tot zondebok verklaard. Het lichaam, als vijand van de mens, dient onder de duim gehouden te worden. Instincten als seksualiteit en behoefte aan eten, dienen onderdrukt te worden.
Maar laten we nu bij de ontwikkeling van een eetstoornis vaak meisjes tegenkomen die als kind hun zesde zintuig hebben moeten ontkennen uit angst anders te zijn. Daardoor gingen zij niet langer meer vertrouwden op hun innerlijk kompas en probeerden zich aan te passen aan de regels van anderen, zonder aandacht te hebben voor het emotionele of spirituele.
Voor een eetgestoorde persoon bestaat voortdurend de behoefte zich aan te passen aan de geldende normen om een goede dochter te zijn of een goede leerling. Perfectionisme en prestatie staan op een eenzame hoogte. Omdat het onbewuste vaak een compenserende werking heeft, zal het jou lezer dan ook niet verbazen dat de vermeende enige vorm van rebellie tegen deze rigiditeit, bestaansrecht kan vinden in een ziekelijk eetgedrag.
De grote gemene deler in het geheel is het streven naar- en behoefte aan autonomie. De zoektocht naar een eigen vrouwelijk identiteit. Zoals ik al schreef, zijn deze gedifferentieerde persoonlijkheden vaak begiftigd met bovenmatige talenten op velerlei gebied.
HET IS ZO BELANGRIJK DAT ZIJ ZICH REALISEREN DAT DE OBSESSIE VOOR HONGEREN OF OVER-ETEN, NIET BEPAALD WIE ZIJ ‘ZIJN’. DAT ER GEEN SPRAKE IS VAN EEN ‘KARAKTERFOUT’ MAAR VAN
EEN BESCHERMINGSMECHANISME. ER IS VAAK EEN VERLANGEN NAAR DE VICIEUZE CIRKEL DOORBREKEN, ZOEKEN NAAR ONAFHANKELIJKHEID EN ZELFBESCHIKKING, NAAR MOGEN ‘VOELEN’, EN TERUG VERBONDEN RAKEN MET DE EIGEN WEZENSKERN, ZONDER ANGST VOOR CONTROLEVERLIES.
Wat kan daarbij, naar mijn gevoel, helpen en ondersteunen?
Allereerst en wellicht het meest belangrijk is de moed opbrengen om het probleem aan te pakken.
Wat is er nodig:
· Holistische aanpak= lichaam, geest en ziel in balans brengen.
· Inzicht dat lichaam en geest onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn.
· Het creëren van een veilige en ondersteunende omgeving waarin de cliënt zijn/haar gevoelens en ervaringen kan delen zonder oordeel.
· Gronding-meditatie-chi cong-yoga-tai chi, stroming=de cliënt helpen om zich bewust te worden van zijn/haar gedachten en gevoelens, zonder erin verstrikt te raken.
· Opnieuw contact leren maken met de eigen unieke gevoelens en
ze leren uitdrukken via verschillende wegen en creatieve processen.
· Observatie en acceptatie van de innerlijke wereld van de cliënt bevorderen.
· Werken in en met de natuur en de elementen om terug te kunnen aansluiten met de beat van moeder aarde.
· Grondwerk met de paarden, zonder woorden, maar met heldere en beklijvende ervaringen en ankers die de cliënt kunnen ondersteunen.
· Het, samen met de cliënt, (her)ontwikkelen van een gezonde relatie met voedsel en de wijze waarop voedsel en lichaam samenwerken.
· Een netwerk van steun en begrip opzetten van gelijk-voelenden, om
tijdig te anticiperen in geval van dreigend isolement.
· Een serene, unieke en inspirerende setting voor herstel.
Vrijdag 31 januari 2025
‘Moed hebben om te streven naar iets beters geeft hoop in tijden van uitzichtloosheid.’
Riet Lenaerts
Comentários