Ik maak me ernstig zorgen over het wetsvoorstel dat Minister Vandenbroucke aan zijn collega’s van het kernkabinet heeft voorgelegd en heeft laten stemmen. Haast geen mens die het wist, maar zo werd meteen weer door een onvoorstelbare machtsgeile bestuurder des lands met een, excuseer me de uitdrukking, toch wel politiek vrij crimineel verleden, opnieuw een procedure opgestart waarvan iedereen dacht dat deze, gezien alle ‘Voortschrijdende Inzichten’, absoluut niet meer aan de orde was.
Interessant om weten is dat de partijen die voor stemden, lieve lezer, de partijen zijn waarop -jij en ik- gestemd hebben omdat we dachten dat ze zeker niet meer zouden meewerken aan zulk een wansmakelijke klucht. Maar helaas, wèl dus! De tegenstemmen kwamen uiteindelijk van partijen die ik, hier in Frankrijk, onderbreng onder het
‘Macron-Le Pen-syndroom’. De ene laat het achterste van zijn tong niet zien, en de andere deugt niet. Maar Minister Vandenbroucke himself... wil het voorstel zo snel mogelijk op punt stellen en gaat er van uit dat het snel zijn weg zal vinden naar het parlement.
70.000 mensen in de zorg komen opnieuw onder druk en sancties te staan om vanaf
1 juli 2022 in het keurslijf van verplichte vaccinatie te stappen.
Het is waar, we zitten nog maar bij een voorstel dat gestemd werd, maar de realiteit heeft ons ondertussen geleerd dat de geijkte tijden om dit alles grondig te onderzoeken, volgens even geijkte procedures, al lang niet meer gelden. Om de één of andere reden kan, het al jarenlang aangekaarte probleem van ‘logheid’ in administratie, advocatuur of overheid, nu zeker qua het ‘er doorduwen’ van wetten, plots wel degelijk snel overwonnen worden. Vreemd toch dat dat plots kan.
70.000 mensen, die al duidelijk hun ‘neen’-stemmen hebben laten horen en al haast twintig jaar duiden waar het schoentje ECHT klemt, worden genegeerd. 70.000 mensen uit de onderbezette zorg: huisartsen, verpleegkundigen, thuiszorg, tandartsen, zorgkundigen, paramedische beroepen, vroedvrouwen, kinesisttherapeuten, orthopedagogen,
arts-specialisten, ziekenhuisapothekers, logistieke medewerkers enz… die
‘on the field’ en vanuit hun wetenschappelijke achtergrond, wel degelijk op de hoogte zijn van de huidige ‘Voortschrijdende Inzichten’, worden nu opnieuw onder druk en sanctie gezet door een overheid die zich vandaag gedraagt als de slechts mogelijke ouder die je je kunt voorstellen,
(zie blog 8 mei: ‘Waarover zal ik schrijven’), met een stijl die nog haalbaar was in de 18e eeuw, maar die nu totaal voorbijgestreefd en achterlijk is en vooral ‘beschadigend’ is voor het volk. Dit is een intrusief, indringend en dwingend ouderschap dat schadelijk en misvormend is.
Welke meester dient de pathocratische leider, wanneer hij achter een bureau zit dat vol ligt met ‘Voortschrijdende Inzichten’, die langs alle kanten worden aangereikd op vraag van de overheidsleider zelf, om dan nog te beslissen het oude, ontwrichtende idee, tegen alle weerstand in, door te duwen. Met welk doel dan? ‘Cui Bono?’
‘No one pursues a crime without the hope of some profit.’
Maar het meest van al maak ik mij zorgen om wat wij, mensen, gaan betekenen voor deze groep van 70.000 zorgers, die we amper twee jaar geleden uitgeroepen hebben tot onze redders en onze helden. We hebben voor hen geapplaudisseerd en gezongen. We hebben de meest creatieve manieren laten zien om hen te bedanken om voor ’de zieke mens’ te kiezen, tegen beter weten in en met risico van beschadiging van het eigen leven. ‘Wat gaan wij vandaag doen? Gaan we dan toch maar, slachtoffergewijs, zwijgzaam toezien?
Of gaan we eindelijk ‘JA’ zeggen tegen ‘NEE’ zeggen en benoemen waar we WEL naartoe willen?
Als sjamane ben ik geen klokkenluider, geen compleetdenker en ook geen barricadeprofiel. Alle drie deze profielen verdienen al mijn respect want het zijn zij die, ondanks het weggehoond en verguisd worden, trouw blijven aan zichzelf en aan dat wat zij weten. Zij zorgen voor de diversiteit die mee een rem zet op totalitarisme. Maar, ik denk dat eenieder vanuit zijn eigen authenticiteit zijn plaats kan innemen in wat ons wordt opgedrongen en waar we het niet mee eens zijn. Ikzelf, dien vanuit mijn contract met mezelf als innerlijk sjamaan, te vertrekken van DAT WAT IS. Ik ben geen strijder, maar ik heb, wanneer ik ‘weet’, wel ‘meldingsplicht’.
Om het op een andere manier te zeggen. Mijn bijdrage kan zijn: BENOEMEN. Zoals professor Mattias Desmet zegt: BLIJVEN BENOEMEN, geeft aan dat er weerstand is tegen wat de overheid aan het doen is en dat is wat we nu méér dan ooit nodig hebben. Zo is er bijvoorbeeld ook een fijn voorstel rond aan het gaan om van vrijdag, (met mogelijk verlenging tot zaterdag)… ‘Cashfriday’ of ‘Cash-weekend’ te maken.
Hoe meer cash we blijven gebruiken, hoe meer cash geld er in omloop blijft hoe moeilijker het wordt voor banken om die stroom af te sluiten en laat ons ons niet met een kluitje in het riet laten sturen door een overheid die ons zegt dat ze de cash willen elimineren om het witwassen van zwart geld tegen te gaan. Geef toe? Wie zijn de grootste legale witwassers van deze tijd???
Het internet heeft vele mankementen, maar één van de dingen waar het wèl goed voor is, is dat je elke huidige toestand, elke evolutie, elk ‘Voortschrijdend Inzicht’, makkelijk met naam en toenaam kan terugvinden. Zeggen: ‘We hebben het niet geweten’, is vandaag, in deze tijd, geen aanvaardbaar antwoord meer. En weghonen en verguisen van evenwaardige collega’s met dezelfde titels is op zijn minst ‘bedenkelijk’ te noemen… van twee kanten trouwens.
We kunnen onze ogen dichthouden. Dat kan? Maar in welke wereld zullen we dan op een morgen wakker worden? Durven we ons dat nog wel eens afvragen? En vooral: IS HET DAT WAT WIJ WILLEN?
Het is, maar al te vaak angst die ons ervan weerhoudt te zijn wie we zijn en te benoemen, wat we voelen dat we moeten benoemen. (angst om niet aardig gevonden te worden, angst voor afkeuring, angst om gekwetst te worden, afgemaakt te worden, niet waardevol of goed genoeg te zijn om voor onze mening uit te komen.
Maar, geloof me, de tijd is NU klaar om authentiek te zijn, om te zijn wie we werkelijk zijn. Als we de input van de buitenwereld en van zij die angsten en lawaaiïgheid aanwakkeren, tot een minimum beperken, blijven we makkelijker in balans en verbonden met ons innerlijk weten.
Begrijp wie je bent en realiseer je welke enorme kracht je hebt.
Heb je je al eens ooit de vraag gesteld bij welke profielen en welke energie de wereld vandaag het meest gediend zou zijn? Empathische of niet empatische mensen? Heb je al eens ooit bedacht hoever onze energieën zich uitstrekken en verbinden met iedereen om ons heen? Het is NU dat we mensen nodig hebben die een zesde zintuig hebben. Die dat durven aanvaarden en het durven inzetten voor een betere wereld van morgen.
We hoeven niet te vechten, het gaat er alleen om, om ‘JA’ te zeggen tegen ‘NEE’ zeggen en te -benoemen- wat ons verontrust, wetende dat als we dat doen, de wereld een andere richting kan uitgaan.
Het is tijd dat de empatische mens zijn plek inneemt.
Zaterdag 14 mei 2022
Met dank aan mijn inspirators, de vele empathische mensen die ik in mijn omgeving ken.
Practical Shaman