top of page

DE BERG WAAR JE OVER MOET, BEN JIJZELF…

Net als de natuur werkt het leven ook vaak in ons voordeel, zelfs als het lijkt alsof we alleen maar geconfronteerd worden met tegenslag, ongemak en voortdurende verandering.

Maar zoals bosbranden essentieel zijn voor de ecologie van het milieu - het openen van nieuwe zaden die warmte nodig hebben om te ontkiemen en een populatie bomen weer op te bouwen - zo maakt ook onze geest periodieke perioden van positieve uiteenval door,

of een reiniging waardoor we ons zelfbeeld loslaten en vernieuwen.


De wetenschap heeft ons ondertussen geleerd dat de natuur het meest vruchtbaar en expansief is aan de randen, waar klimaten elkaar ontmoeten en ook wij transformeren wanneer we onze rand-toestanden bereiken, de punten waarop we gedwongen worden uit onze comfort zones te stappen en ons te hergroeperen. Wanneer we alles hebben uitgeprobeerd met ons verstand of met onze emotie om met een probleem of stress om te gaan, of we hebben alles gedaan om dat probleem of die stress te omzeilen m.a.w., om ons af te leiden van de problemen in ons leven, kan het voelen alsof we de bodem hebben bereikt.


De realiteit is dat dit soort bewustwording plaatsvindt wanneer we eindelijk in het reine komen met de problemen die al lange tijd bestaan. De instorting is vaak het omslagpunt dat voorafgaat aan de doorbraak, het moment dat een ster uit elkaar spat... voordat hij een supernova wordt. Net zoals een berg wordt gevormd wanneer twee delen van de grond tegen elkaar worden gedrukt, zal jouw berg ontstaan uit naast elkaar bestaande, maar tegenstrijdige behoeften. Je berg vereist dat je twee delen van jezelf verzoent: het bewuste en het onbewuste, het deel van je dat zich bewust is van wat je wilt en het deel van je dat zich niet bewust is van waarom je jezelf nog steeds tegenhoudt.


Historisch gezien zijn bergen gebruikt als metafoor voor spiritueel ontwaken, persoonlijke groei, en natuurlijk onoverkomelijke uitdagingen die onmogelijk te overwinnen lijken als we onderaan staan. Zoals zoveel in de natuur bieden bergen ons een, erin opgesloten, wijsheid over wat er nodig is om ons hoogste potentieel te bereiken. Het doel van een mens is te groeien. We zien dit terug in elk deel van het leven. Soorten planten zich voort,

DNA evolueert om bepaalde strengen te elimineren en nieuwe te ontwikkelen, en de randen van het universum breiden zich eeuwig naar buiten uit. En net zo kan ons vermogen om de diepte en de schoonheid van het leven te voelen zich voor altijd naar binnen uitbreiden, als we bereid zijn onze problemen te beschouwen als katalysatoren. Bossen hebben daarvoor vuur nodig, vulkanen hebben ontploffingen naar binnen nodig, sterren moeten instorten, en mensen moeten vaak met géén andere optie worden geconfronteerd dan te veranderen, voordat ze dat echt doen.


Een berg voor je neus voelen, betekent niet dat je op een of andere manier fundamenteel kapot bent. Alles in de natuur is onvolmaakt, en juist door die onvolmaaktheid is groei mogelijk. Als alles in overeenstemming zou bestaan, zou de zwaartekracht die de sterren en planeten en alles wat wij kennen heeft geschapen, niet bestaan. Zonder breuken, fouten en hiaten zou niets kunnen groeien en niets kunnen worden. Het feit dat je onvolmaakt bent is geen teken dat je hebt gefaald; het is een teken dat je menselijk bent, en nog belangrijker, het is een teken dat je zelfs nog meer potentieel in je hebt. Misschien weet je wat je berg is. Misschien is het verslaving, gewicht, relaties, banen, motivatie of geld. Misschien ook niet. Misschien is het een vaag gevoel van angst, een laag zelfbeeld, angst, of een algemene ontevredenheid die op alles lijkt door te werken. De berg is vaak minder een uitdaging die voor ons staat, dan dat het een probleem is binnen in onszelf, een onstabiel fundament dat misschien niet duidelijk (b)lijkt aan de oppervlakte, maar dat toch bijna elk deel van ons leven verschuift en beïnvloedt.


Wanneer we een probleem hebben dat van bijkomstige aard is, worden we gewoonlijk alleen maar geconfronteerd met de realiteit van het leven. Als we een chronisch probleem hebben, worden we geconfronteerd met de realiteit van onszelf. We denken vaak dat een berg onder ogen zien, betekent dat we de miserie van het leven onder ogen moeten zien, maar de waarheid is dat het bijna altijd komt omdat we jarenlang kleine trauma's, aanpassingen en coping mechanismen hebben opgestapeld, die zich in de loop der tijd allemaal hebben opgehoopt.


Jouw berg is de blokkade tussen jou en het leven dat je wilt leiden. Hem onder ogen zien is de weg naar je vrijheid en jezelf worden. Je bent hier omdat een trigger je je wond heeft laten zien, en je wond zal je je pad laten zien, en je pad zal je je bestemming tonen. Wanneer je op dit breekpunt aankomt - de voet van de berg, de hitte van het vuur, de nacht van de ziel die je eindelijk wakker maakt - ben je bij de kern van de inzinking, en als je dan bereid bent het werk te doen, zul je merken dat het de toegang is tot de doorbraak waarop je misschien wel je hele leven al hebt gewacht. Je oude ik kan het leven dat je probeert te leiden niet langer volhouden; het is tijd voor ‘heruitvinding en wedergeboorte’. Je dient je oude IK los te laten in het vuur van je visie en bereid zijn te denken op een manier die je nog nooit hebt geprobeerd. Je moet rouwen om het verlies van je jongere zelf, het persoontje dat je zover heeft gebracht, maar dat niet langer is toegerust om je verder te dragen. Je moet je een voorstelling maken van en één worden met je toekomstige ZELF, de held van je leven die je vanaf hier zal leiden.

De taak die voor je ligt is stil, eenvoudig EN tegelijk monumentaal. Het is een prestatie die de meesten zelfs nooit zullen proberen te leveren. Je moet nu behendigheid, veerkracht en

ZELF-begrip leren. Je moet veranderen, om nooit meer dezelfde te zijn.


De berg die voor je staat is de roeping van je leven, het doel waarvoor je hier bent en je pad dat eindelijk duidelijk wordt.

Weet je, Op een dag zal de berg achter je liggen, maar wie je wordt tijdens het proces om er overheen te komen, zal je altijd bijblijven.

Uiteindelijk is het niet de berg die je moet beheersen, maar jezelf.


 


Zaterdag 25 februari 2023

Met dank aan degene die me inspireerde om hier iets over te delen.


Infospirator, Practical Shaman


110 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Ga je mee?

bottom of page