De vraag "Ben ik op zoek naar wat goed is of ben ik op zoek naar wat verkeerd is?"
heeft de kracht om een moment van wanhoop te veranderen in een moment van vreugde. Als we zoeken naar wat 'goed' is, passen we bewust de lens van onze waarnemingen telkens opnieuw aan. Plotseling zijn we in staat om het goede te zien in elke situatie en in elke persoon. Voor de meesten van ons is zoeken naar wat goed is, niet de natuurlijke manier om naar de wereld te kijken. In feite zijn de meesten van ons getraind om te zoeken naar wat verkeerd is in een bepaalde relatie of situatie. Maar wanneer we de keuze maken om te zoeken naar wat goed is, ontstaat er een geheel nieuwe werkelijkheid.
Als we zoeken naar wat goed is, nodigen we het leven uit om ons te overladen met al zijn geschenken. Op zoek gaan naar wat goed is, opent ons hart zich en stelt ons in staat te leven in dankbaarheid voor wat we hebben. Het laat ons de kleine dingen waarderen die ons elke dag zegenen. Het zorgt ervoor dat we de vele geschenken in ons leven niet langer als vanzelfsprekend beschouwen. Denk eens aan al die dingen waar we dankbaar voor kunnen zijn!
Je hart pompt, je longen ademen, en je hebt het onbetaalbare vermogen om te zien, te voelen, te proeven en te ruiken. Dit zijn buitengewone geschenken! De zijns-toestand van dankbaarheid leeft in ieder van ons, en wanneer we stoppen en onze vraag van vandaag stellen, krijgen we onmiddellijk toegang tot het niveau van bewustzijn waar liefde en dankbaarheid zich bevinden. Wanneer we zoeken naar wat ‘goed’ is, inspireren we onze kinderen, onze vrienden, onze collega's en onze gemeenschappen.
Op zoek gaan naar wat 'goed' is, is een kunst die oefening vergt.
Maar hier is de beloning:
Als we zoeken naar wat goed is, voelen we ons goed, sterk en waardig.
Als we zoeken naar wat verkeerd is, voelen we ons slecht, berustend en teleurgesteld.
Het is makkelijk om te zoeken naar wat verkeerd is. Voor de meesten van ons is dit de standaardmanier om de wereld te bekijken. We zijn experts in het tot in detail beschrijven van wat er niet goed is aan onze banen, onze moeders, onze relaties, onze leraren, onze kinderen, ons lichaam, onze regering, onze bankrekeningen. Als we zoeken naar wat er mis is, kiezen we ervoor ons leven door de kleinst mogelijke lens te bekijken, inzoomend op de plaatsen waar niet aan onze verwachtingen is voldaan, waar anderen hebben gefaald aan onze behoeften te voldoen, waar de wereld er niet uitziet zoals wij hebben besloten dat hij eruit moet zien.
Als we zoeken naar wat er mis is, richten onze ogen zich op de negatieve eigenschappen van anderen, zien vooral hun zwakte en hun incompetentie.
De vraag van vandaag, verandert niet alleen onmiddellijk ons perspectief en daarmee onze stemming, maar laat ons ook zien dat misschien, heel misschien, het probleem niet 'daar',
bij ‘de anderen’ ligt. Misschien zit het probleem niet buiten ons, maar eerder in onze eigen lenzen, de lenzen waardoor wij de wereld willen zien.
Dit zou wel eens de belangrijkste vraag kunnen zijn die we onszelf kunnen stellen als we werkelijk toegewijd zijn om een leven te leiden dat gevuld is met van-zelf-sprekendheid en tevredenheid.
Abraham Lincoln herinnerde ons ooit aan deze waardevolle gedachte:
‘We zijn slechts zo gelukkig als we ons voornemen te zijn.’
Lieve lezer, hoe kijken –jij en ik- naar onze huidige tijd? Tellen we in elk gesprek alleen op wat ‘verkeerd’ is, tot er alleen nog maar zuchten en zwijgen overblijft, of brengen we dit soort gesprekken met het benoemen van wat ‘goed’ is.
Maken we hierin een ‘bewuste’ keuze?
Infospirator