Sommige auteurs zijn voor mij, in mijn leven, een soort van spirituele ‘gidsen’ geweest. Maar meer dan dat, hebben sommigen van hen, mijn hele leven al vergezeld met één zin, of een manier van naar de wereld kijken, die telkens een diep gevoel van vrijheid van keuze heeft laten ontwaken in mijn ZIJN.
Zo herinner ik me Alexander Solzhenitsyn, die in één van zijn boeken vertelt dat hij zich compleet onmachtig voelde bij een periode in zijn leven, waar de leugens in de politiek en de staat ‘enorm’ en onaanvechtbaar waren. Hij zocht naar een oplossing om dat gevoel van onmacht dat zich van hem meester had gemaakt, te overstijgen.
Hij putte toen kracht uit een, uiteindelijk eenvoudig, idee dat hem met de tijd van meer en meer sterkte voorzag. Zijn idee was:
‘De leugen zal niet via mij passeren.’
Ik zal niet mee-liegen, ik zal de leugen niet voeden. Het werd in die jaren zijn mantra, zijn contract met zichzelf.
Hoe zouden we in de wereld van vandaag, waar we steeds vaker de confrontatie met de leugen(s)moeten aangaan, kunnen zeggen:
‘De leugen zal mij niet passeren.’
Hebben wij middelen om weerbaar te zijn, in de eerste plaats voor ons zelf, tegen de leugen(s) in deze wereld?
Ik ben overtuigd van ‘JA’. Daarvoor hebben wij ‘woorden’.
Als ik vandaag het woord ‘ontwikkelingsland’, of ‘derdewereldland’ uitspreek of hoor uitspreken, laat ik dat woord niet meer zomaar ‘passeren’. Ik sta erbij stil, omdat ik de aanwezigheid van ‘leugen’ ervaar met al mijn zintuigen. Misschien nu zelfs nog extra omdat ik een paar weken geleden een reportage zag over Madagascar en dat heeft me echt beangstigd.
Maar goed, even terug naar het wezen van het woord: ‘ontwikkelingsland’. Een ontwikkelingsland is een land in ontwikkeling, een land dat geen hoge graad van industrialisatie bereikt heeft in verhouding tot ontwikkelde landen. Het beschikt hierdoor over een relatief grote landbouwsector, een kleine dienstensector, een lage levensstandaard alsook een laag ‘bruto nationaal product’. (cit Wikipedia).
Een land, dus dat op weg is naar meer ontwikkeling. OP WEG: JA,
maar op weg naar welke ontwikkeling? wiens ontwikkeling, wie zal het punt bepalen waarnaar men de koers zal richten en vooral: ‘wie zal er oogsten?’
Wanneer we horen spreken over ‘de vlucht van het geld’. Dan heeft dat iets, bijna… avontuurlijks, het neigt haast naar een soort vlucht naar de vrijheid, naar doen wat je wil, hoe je het wil, zonder dat iemand je kan tegenhouden. Fantastisch toch, maar voor wie geldt deze vrijheid?
Even verder zoeken… als we nog een stapje verder gaan:
‘de belastingsparadijzen’. Dat is toch absoluut ‘top’ als we in de fictie leven, toch?
Maar wat als we nu even weer terugkomen naar:
‘De leugen zal niet via mij passeren’.
Wat is dan het wezen van het woord ‘belastingsparadijzen’?. Het betekent eigenlijk de ‘hel’ van de wereld, want het is daar dat de macht van het geld wordt bijeen gebracht, om nadien over te gaan tot de macht en de regie voeren over de mensheid.
Jij en ik, kennen het woord ‘belastingsparadijs’ toch al lang, niet?
Dit is geen complot-theorie of een ander soort nonsens, dit is een gewoon, aanvaard, dagelijks woord in onze woordenschat. Wij weten dit. Maar we beseffen misschien niet altijd de werkelijke relatie tussen het woord en de daaruit volgende handelingen.
De hel van de wereld. Het geld verdwijnt in de hel van de wereld en als we praten over de romantische ‘vlucht van het geld’, spreken we eigenlijk over de ‘legale criminaliteit’ en dat verandert plots het hele plaatje van fictie naar realiteit…
Als we het hebben over het constructieve woord ‘ontwikkelingsland’, hebben we het eigenlijk over, de ‘impasse’ voor ontwikkeling – op die manier wordt de wereld veel duidelijker, realistischer, misschien zelfs eerlijker en dus beter te taxeren?
Want wat creëert ‘de impasse’ van een ontwikkelingsland?
Dat de machthebbers er de knip houden op de bron of bronnen die, toeval of niet, meestal in grote aantallen aanwezig zijn. Dat ze, ‘letterlijk’ in handen gehouden worden van een select groepje in binnen en meestal buitenland. Men zet er een dictator aan de macht die, samen met het zijn leger, vrijelijk corrumpeert zodat de bevolking méér dan allicht, weer de allerlaatste zal zijn om ‘enige’ Well-Being te mogen ervaren van het woord ‘ontwikkelingsland’.
Je hoort mij hier niet zeggen dat het altijd zo is, dat zou niet fair zijn ten opzichte van diegenen op deze aarde die zich ‘bewust’ inzetten voor het verbeteren van de inhoud van integere woorden met krachtige inhouden.
Maar het is wel zo: Via de legale criminaliteit, zetten we de weg open naar de fiscale hel. De ‘ijzer-sterkte’ van de wereld, het ijzer van het zwaard… van onze vernietiging en van de armoede en van het uiteenvallen van onze gezinnen en families.
Laten we daarom af en toe stilstaan bij deze krachtige tool die we hebben om ervoor te zorgen dat ‘de leugen niet bij ons passeert’.
Laten we in gesprekken de woorden ‘juist’ gebruiken of, op zijn minst, terug in vraag stellen, zodat de ‘leugen’ in het woord zichzelf kan ontmaskeren, in onze geest, maar ook via gesprekken in de geesten van onze medemens.
Soms vertellen klanten me over hun onmachtig gevoel om te ‘handelen’ in deze tijd. Ze willen een bijdrage leveren, maar ze voelen zich klein en onmachtig tegenover wat er om hen heen gebeurt … maar dat is niet nodig. Dat is ECHT niet nodig.
Er is altijd een weg om ‘iets’ te betekenen voor Planeet Aarde die, zoals je ondertussen vast weet, zoveel belangrijker is dan de fake-show van het huidige wereld-schouwspel. Alleen al maar bewust worden van de juistheid van woorden. Ze durven in vraag stellen. Beginnen met
‘de juiste’ definitie te gebruiken voor de handelingen die we leven en gewend worden aan een nieuwe mantra, een nieuw contract met onszelf:
‘De leugen zal mij niet passeren’.
Zaterdag 10 april 2021
Met dank aan het ‘veld van sjamanisme’ en aan jou, lezer om samen met mij, weer een opstapje te willen nemen naar een breder Bewust-Zijn.
Coach-Infospirator