De zomer die volgde op het overlijden van Florence, trokken wij op vakantie, richting Frankrijk. Ik had tegen dan beslist dat ik geen enkel spiritueel boek meer zou lezen.
Mijn beslissing, zo dacht ik tenminste, was helder. Maar achteraf gezien, heb ik dan toch onbewust of bewust-onbewust, een poortje opengelaten, want ik heb toen eigenlijk wel een paar tijdschriften meegenomen die je bezwaarlijk onder een andere titel dan
‘Spiritueel tijdschrift’ zou kunen labelen.
Wat maakt dat een mens dat dan toch doet? terwijl hij ervan overtuigd is dat hij, in mijn geval zij, er niet meer aan denkt, dan toch iets doet om zichzelf, zeg maar ‘om de tuin’ te leiden. Is het dan toch zo dat als je één keer over de brug gegaan bent, je niet meer kan doen alsof je niet weet dat ze er is? Trekt datgene wat op je pad klaar staat zodanig dat je er uiteindelijk niet kan aan weerstaan? Word je bijgestuurd tot je uiteindelijk toch op het spoor terecht komt dat voor je voorzien is ? Bestaat dat? Wat doet het ertoe… ik maakte mezelf destijds wijs dat het maar om wat oppervlakkige thema’s ging en slaagde er zelfs in om de eerste drie weken niet één van die tijdschriften te openen, tot het weer veranderde van warm en zon, naar fris en regen.
Ik had dus een goed excuus, om knus, maar met een bijzonder kritisch oog door de tijdschriften heen te surfen tot… ‘toe-val’ zich weer met de zaak ging inlaten.
Het viel me inderdaad wéér, letterlijk, toe. Ik stootte op een artikel over Ria Font Freide die in Nijmegen (Nederland), ‘Andromeda’, een centrum voor Spiritueel Vorm-geven had opgericht en een leertraject ‘Innerlijk Sjamanisme’ had ontwikkeld. De basis was, zo las ik, het Siberisch Sjamanisme, één van de oudst gekende vormen van sjamanisme, in combinatie met het boeddhisme en dat alles in een ‘her’-taling die dienstig kon zijn voor de Westerse mens. Hoewel ik niet wist wat Innerlijk Sjamanisme inhield, werd ik aangetrokken, zeg maar ‘aangezogen’, door Ria’s aardse aanpak van het spirituele pad. Tot op de dag van vandaag zindert haar legendarisch zinnetje na: ‘Niets van wat je leest of leert of droomt of vertelt, betekent iets, zolang je het niet zelf kan toepassen in je eigen achterkeukentje.’
De ultieme toets voor elke sjamaan is en blijft het dagelijks leven. Als ik vandaag sjamanisme definieer, dan is dat voor mij: ’The eternal art of living in harmony with all that is.’
Eén zinnetje, waar je de rest van je leven kan op oefenen.
Eens je beslist om achter die intentie te gaan staan, (h)erkent dat alles bezield is en dat alles met alles verbonden is en je je dus kan verbinden met AL DAT IS, van mensen over krachtdieren, de natuur, de mineralen, de elementen, gidsen, andere dimensies…
Als je dan ook nog bereid bent om dat wat je verworven hebt, dienstbaar te maken voor het grotere geheel, onderschrijf je een fors, innerlijk contract met jezelf, namelijk dat je stopt met zeuren over je ‘afgescheidenheid’, omdat je nooit meer alleen kan zijn, als je met
AL DAT IS verbonden bent. Het leert je niet alleen iets over de enorme rijkdom waarvan je deel uitmaakt, maar net zo goed over de broodnodige nederigheid die wij als menselijk ras aan de dag zouden mogen leggen.
Je weet dan dat wat er in je leven gebeurt altijd een uitdaging naar jezelf is. Je bent geen slachtoffer van wat de buitenwereld je aandoet. De buitenwereld is slechts een trigger. Je beseft dat wat je beleeft, iedere dag weer, een toets is of je trouw kan zijn aan je pad of dat je je door elke persoonlijke of collectieve gebeurtenis van je pad af laat leiden of af laat blazen. M.a.w. het dagelijkse leven is de vorm waarin je je Innerlijk sjamanisme in de wereld zet. Alles wat er in het leven van alledag gebeurt, vloeit voort uit de wisselwerking tussen jezelf en het grote geheel.
Wie mijn verhaal van dichtbij heeft gevolgd, weet nu wel met zekerheid dat ik op dat moment thuis ben gekomen, mijn nieuw denk-en leefkader heb gevonden dat me, tot op de dag van vandaag, vervult en de kans geeft om te blijven evolueren.
Met andere woorden: Ik dacht niet langer na over de inhoud van het woord re-connect.
‘Re-Connect, was geland in mijn hart en ontsloot de poort naar een rijke wereld waar ik niet meer mee verbonden was.
In de jaren die daarop volgden, maakte ik opnieuw kennis met zowel de zichtbare als de niet zichtbare wereld, maakte ik verbinding met krachtdieren die me sterker maakten door me te verbinden met hun leringen die ze met me wilden delen, door te luisteren naar bomen die me toestonden gebruik te maken van hun diepe wijsheid. Ik leerde de gelaagdheid van het menselijke ZIJN langs buiten en binnen kennen en kan nu, ten allen tijde, hulp vragen aan de niet zichtbare wereld als ik het gevoel heb dat de zichtbare wereld maar een beperkte vorm van het totale beeld oplevert.
Het zal niet voor niets zijn geweest, dat natuurvolkeren, alvorens belangrijke beslissingen te nemen, zich na het houden van een raad over een issue, ook telkens verbonden met de
niet zichtbare wereld om hun visie te verruimen en te ‘zien’, wat ze met hun beperkte vijf zintuigen niet konden zien. Dat gaf hen de sterkte van holistische en ecologisch verantwoorde visies.
Mijn eerste krachtdier in het zuiden van het eerste chakra, gorilla, leerde me gebruik te maken van één van zijn leringen die ik bij aanvang van ieder nieuw idee of project, ter harte diende te nemen: ‘Ga zitten en kijk, kijk, kijk, kijk… tot je ZIET.’
Raaf en Wolf zijn mijn vaste kompanen om ontbrekende stukken terug te halen uit de donkere krochten van de mens die wel ‘WEET’, maar zich bewust of onbewust heeft afgescheiden van dat wat niet in het buitenwereld-plaatje hoort.
Vandaag ben ik in iedere begeleiding en lering weer verrast door het feit dat er nog veel meer kanten bestaan aan het gelijk of de waarheid, (waarover we denken te beschikken), dan dat ik ooit voor mogelijk heb gehouden.
Ondertussen ben ik na al die jaren, stap per stap, dichter gekomen met datgene wat mijn leven vervult:
Grootste talent
‘Oprechte communicatie vanuit het hart’.
Grootste valkuil
‘Doldraaien door alles te willen benoemen.’
Spoor
Leraar
(binnen het Innerlijk Sjamanisme hebben we zeven sporen die stammen uit de
Siberische traditie: Boodschapper, strijder, beschermer, magiër, genezer, uitvoerder, leraar.
Ieder spoor heeft zijn eigen capaciteiten om de wisselwerking tussen zichzelf en AL DAT IS aan te gaan.
Bestemming
‘Leraar van verbinding in Licht en lichtheid’.
Vorm
‘Als leraar van dienst zijn om, vanuit ‘re-connecting, ’vorm te geven aan ieders unieke dienstbare pad.’
‘Re-connecting’, is na al die jaren absoluut het codewoord geworden van mijn begeleidingen. Want één ding is zeker, het is niet vanuit -afgescheidenheid- dat we verbinding krijgen met AL DAT IS, noch dat we contact krijgen met het grotere plan, daarvoor moeten we de zichtbare wereld, ‘re-connecten’ met de niet-zichtbare wereld.
De twee werelden tot één holistisch geheel laten versmelten, een wonderbare schatkist creëren waaruit we kunnen putten om in deze tijd in ons centrum te blijven staan, temidden van alle chaos en onzekerheid. Het laat ons toe de ruis te overstijgen die ons belet om ons te verbinden met de toekomst die we willen realiseren, individueel of collectief. Het is een kunst die onze voorouders en natuurvolkeren kenden en nog steeds kennen en waardoor ik vandaag zeg: ‘Er schuilt een innerlijke sjamaan in eenieder van ons.’
Aan ons om hem opnieuw wakker te maken.
Hebben we de moed om ons terug te verbinden met onze eigen ‘Innerlijke Sjamaan’?
Lieve lezer, hoor ik je nu denken’: DA-KAN-IK-NIE-GELOOF-IK.’
Begin dan vandaag alvast met deze fantastische mantra van dat kleine meisje met haar oranje vlechten: Pippi Langkous. Toen men haar vroeg of ze iets zou durven doen, wat ze nog nooit had gedaan, was haar antwoord:
IK DENK GEWOON, IK HEB HET NOG NOOIT GEDAAN, DUS IK DENK DAT IK HET WEL KAN!
En als je nu in gedachten al een worst-case schenario aan het uitdenken was (What if I fall), zorg dan dat je ook het best-case scenario uitwerkt (What if I fly).
Alleen al het visualiseren van je best-case scenario geeft je vleugels en kijk… je zit al meteen voor een stukje, in een andere wereld.
Zaterdag 29 oktober 2022
Met dank aan jou lezer, om even met me mee te willen lopen op mijn pad en voor zij die de roep van de zaadjes van ‘re-connecting’ (h)erkennen, weet dat ik, als leraar dat pad graag ondersteun.
Wil je wat meer lezen over Innerlijk Sjamanisme, of wil je meer te weten komen over één van de onderdelen van de opleiding, of wil je me bereiken, dan kan dat via:
0033/674996868
of
Comments