Daar waar we het vorig weekend ging over de samenwerking met onze ‘coachen op vier benen’ en een klant op het niveau van ‘gedrag’, wil ik het vandaag graag met jullie hebben hebben over het INTRAPSYCHISCH coachen. In zulk een coaching kijk ik in de eerste plaats naar het gedrag van het paard, maar tegelijkertijd ook naar de interactie tussen het paard en de klant als bron van informatie voor wat mogelijk innerlijk speelt bij de klant.
Het paard wordt hier dus ingezet als ‘reflectie’ op de innerlijke toestand van de klant:
‘Wat zegt de interactie tussen paard en klant mij over zijn innerlijke toestand en wat betekent dat dan voor zijn vraag?’ Hierbij heb ik geleerd dat het paard vooral reageert op ‘incongruentie’ bij de klant, die het grootst is en het meest zichtbaar wordt, op momenten dat de afweermechanismen van de klant het meest actief zijn.
Voor het paard zou je kunnen zeggen dat het aanvoelt dat ‘iets wat belangrijk is’, op de één of andere manier verborgen blijft. Voor de klant betekent het vaak dat het afgeweerde deel dat bij hem hoort, opnieuw wil opgenomen worden. Dat geeft onduidelijkheid en vooral druk bij het paard dat eerder wordt getriggerd door wat er verholen is, dan door wat door de klant wordt getoond in het dagelijkse leven. Je zou kunnen zeggen als toeschouwer dat dat wat ontbreekt net het meest aanwezig is.
Dit was het geval in een sessie met een manager van om en bij de veertig. Hij was het type: ‘zonnetje in huis’. Je kent dit profiel vast ook lezer. Het zijn de vrolijke gasten die graag met veel gebaren en mimiek verhalen vertellen en in staat zijn om een gezellige lichte sfeer te creëren, weze het soms misschien een klein beetje ‘te’. En net dat TE-signaal maakt het paard en mij alert.
Deze man lijkt zichzelf steeds te ondertitelen door hardop te zeggen wat hij denkt, voelt en meemaakt.
Als ik hem vraag de piste in te gaan, merk ik dat het paard dat eerst nog energiek door de piste bewoog en actief op zijn omgeving reageerde zich, bij het in de piste komen van de coachee, in een hoek van de piste gaat vastzetten, hoofd omlaag en de blik naar binnen gekeerd. Ik volg aandachtig hoe de klant hierop reageert. Terwijl hij zich er eerst vanaf helpt met een basket vol humor die hij richting het paard projecteert, zegt hij plots: ‘Ik denk dat het gewoon een verdrietige knol is… of hij heeft een slechte nacht gehad… kan gebeuren.’ En met die woorden opent hij prompt de draad van de piste en stapt naar buiten, komt op mij af en bedankt me voor de mooie ervaring. Het paard staat nog altijd aan de grond genageld en, om eerlijk te zijn, ik ook. Ik sta even, wat de Fransen noemen: Bouche bée en dan hoor ik mezelf zeggen: ‘Misschien is het toch wel best je sessie af te ronden door het paard te bedanken voor wat het jou heeft laten zien.’
‘Dat is goed’ zegt de man en stapt even gezwind als toen hij eruit kwam, terug de piste in.
Hij stapt naar het paard en begint het paard op zijn schouder te kloppen. Het kloppen wordt wrijven en terwijl hij dat doet wordt het stil, de man zoekt nu het oog van het paard op, maar blijft traag over de vacht van het paard wrijven. Ik kan merken hoe zijn houding verandert, hij oogt kwetsbaarder en vooral verdrietig. Naarmate hij dit gevoel meer toe begint te staan, lijkt het paard de omgekeerde beweging te maken en wakker te worden uit het naar binnen gekeerd zijn. Het wordt levendiger, meer opnieuw naar ‘buiten’ gericht en het komt in beweging. Het beeld dat in mij opkomt is dat van de wipplank in een speeltuin die van de ene kant nu naar de andere kant gaat.
Na afloop wil de klant vertellen dat hij een zwaar verlies heeft geleden in zijn privésfeer.
Als hij wil gaan vertellen waarover het precies gaat, zeg ik hem dat hij het niet moet vertellen zodat de ervaring zoals die was in het bijzijn van het paard er meer kan blijven.
Het vertellen van het verhaal kan de kracht van wat hij heeft gevoeld niet evenaren.
Wellicht is er genoeg losgeweekt omdat het onderwerp vanaf nu bespreekbaar kan worden en kan geheeld worden en… het 'zichzelf opgelegde' masker van -zonnetje in huis- mag worden afgelegd… of beter nog dat er vrijheid komt om het al dan niet op te zetten.
Behind every mask there is a face, and behind that a story.
Marty Rubin
Zaterdag 26 november 2022
Met dank aan de wijsheid van de paarden.
Infospirator, Practical Shaman